Айюб 3:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Бигзор он рӯз тира шавад, онро Худо аз афроз ба ҳисоб наоварад, ва рӯшноӣ бар он надурахшад!

Айюб 3:4 Iomraidhean Croise

Айюб 3:3

«Нест бод рӯзе ки дар он таваллуд ёфтам, ва шабе ки дар он гуфта шуд: „Наринае ба вуҷуд омад!“

Айюб 3:5

Бигзор онро тирагӣ ва зулмот фурӯ барад, абр бар он сокин шавад, кусуфоти рӯз онро дар даҳшат андозад!

Китоби Юили Набӣ 2:2

Рӯзи торикӣ ва зулмот, рӯзи абр ва меғ, мисли шафақи субҳ, ки бар кӯҳҳо паҳн шуда бошад: қавми сершумор ва зӯровар, ки мисли онҳо аз азал набуд, ва баъд аз онҳо то абад нахоҳад буд.

Омӯс 5:18

Вой ба ҳоли муштоқони рӯзи Худованд! Ин рӯзи Худованд ба шумо барои чӣ лозим аст? Он торикист ва на рӯшноӣ.

Матто* 27:45

Ва аз соати шашум тамоми рӯи заминро то соати нӯҳум торикӣ фаро гирифт.

Корнома* 27:20

Чандин рӯз на офтоб аён мешуд, на ситорагон; тӯфони шадид як зайл давом мекард, ва дигар ҳеҷ умеде барои халосии мо набуд.

Такрори Шариат 11:12

Заминест, ки Худованд Худои ту ба он ғамхорӣ менамояд, чашмони Худованд Худои ту ҳамеша, аз аввали сол то охири сол бар он аст.

Ошкорсозӣ* 16:10

Фариштаи панҷум косаи худро бар тахти ҳайвони ваҳшӣ рехт, ва малакути он торик шуд, ва онҳо забонҳои худро аз дард мегазиданд,