Айюб 27:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² «Қасам ба ҳаёти Худо, ки Ӯ маро аз адлу инсоф маҳрум намудааст, ва ба ҳаёти Қодир, ки ҷони маро талх кардааст,

Айюб 27:2 Iomraidhean Croise

2 Подшоҳон 2:27

Ва Юоб гуфт: «Касам ба ҳаёти Худо, ки агар ту он суханонро намегуфтӣ, аз худи субҳ қавм дунболагирии бародарони худро бас мекарданд».

3 Подшоҳон 17:1

Ва Ильёси тишбӣ, ки аз сокинони Ҷилъод буд, ба Аҳъоб гуфт: «Ба ҳаёти Худованд Худои Исроил, ки ба хузураш истодаам, қасам мехӯрам, ки дар ин солҳо шабнам ва борон нахоҳад борид, магар ки бар тибқи каломи ман».

3 Подшоҳон 18:15

Ва Ильёс гуфт: «Ба ҳаёти Худованди лашкарҳо, ки ба хузураш истодаам, қасам мехӯрам, ки имрӯз худро ба вай нишон хоҳам дод».

4 Подшоҳон 4:27

Ва назди марди Худо ба кӯҳ расида, ба поҳояш часпид. Ва Ҷеҳазӣ наздик омад, то ки варо дур кунад, вале марди Худо гуфт: «Варо вогузор, зеро ки ҷонаш талх шудааст, ва Худованд аз ман пинҳон дошта, ба ман маълум накардааст».

Айюб 10:3

Оё барои Ту хуб аст, вақте ки ситам мекунӣ, вақте ки аз амали дастҳои Худ нафрат менамоӣ, ва бар машварати шарирон нурафкан мешавӣ?

Айюб 16:11

Худо маро ба ноинсофон таслим намудааст, ва ба дасти шарирон маро супурдааст.

Айюб 19:6

Пас бидонед, ки Худо дар ҳаққи ман каҷкорӣ намудааст ва бо тӯри Худ маро печонда гирифтааст.

Айюб 23:16

Худо дар дили ман ваҳм андохтааст, ва Қодир маро ҳаросон кардааст,

Айюб 34:5

Зеро ки Айюб гуфт: „Ҳақ ба ҷониби ман аст, вале Худо маро аз адлу инсоф маҳрум намудааст;

Айюб 35:2

«Оё инро адлу инсоф ҳисоб мекунӣ, ки гуфтаӣ: „Ман аз Худо одилтарам“?

Айюб 40:8

Онҳоро якҷоя дар хок ниҳон намо ва рӯйҳошонро дар ниҳонхонае банд кун.

Айюб 9:17

Чунки Ӯ маро бо тундбоди хашмаш шикаст медиҳад, ва ҷароҳатҳои маро бесабаб афзун мекунад,

Айюб 9:18

Маро намегузорад, ки нафаси худро рост кунам, балки маро аз талхиҳо сер мекунад.

Ишаъё 40:27

Пас чаро, эй Яъқуб, ба забон меронӣ, ва эй Исроил, мегӯӣ: «Роҳи ман аз назари Худованд гум шудааст, ва даъвои ман аз Худои ман дур афтодааст»?

Ирмиё 12:16

Ва агар онҳо роҳҳои қавми Маро ба хубӣ таълим гирифта, ба исми Ман, яъне „ба ҳаёти Худованд“ гӯён қасам ёд кунанд, — чунон ки онҳо ба қавми Ман таълим дода буданд, ки ба Баал қасам ёд кунанд, — дар он сурат онҳо дар миёни қавми Ман ҷойгир хоҳанд шуд.

Ирмиё 4:2

Ва агар дар ростӣ, инсоф ва адолат „ба ҳаёти Худованд!“ гӯён қасам ёд кунӣ, он гоҳ халқҳо дар вай баракат хоҳанд хост ва бо вай фахр хоҳанд кард».

Ирмиё 5:2

Ва агарчи онҳо „ба ҳаёти Худованд!“ мегӯянд, лекин қасамашон бардурӯғ аст».

Ҳизқиёл 33:11

Ба онҳо бигӯй: „ба ҳаёти Худам қасам ки, мегӯяд Худованд Худо, Ман мурдани шарирро хоҳон нестам, балки онро, ки шарир аз роҳи худ тавба карда, зинда монад. Аз роҳҳои бади худ тавба кунед, тавба кунед, эй хонадони Исроил! Пас чаро бимиред?“

Ададҳо 14:21

Валекин ба Зоти Худам қасам, ки чунон ки Ман Ҳайи Лоямут ҳастам, ва чунон ки тамоми дуньё аз ҷалоли Худованд пур аст,

Китоби Рут 3:13

Имшаб дар ҳамин ҷо бимон, ва пагоҳӣ, агар ӯ барои ту фидия диҳад, хуб мешавад, — бигзор фидия диҳад: ва агар ӯ нахоҳад, ки барои ту фидия диҳад, қасам ба Худованд, ки ман барои ту фидия хоҳам дод! То пагоҳӣ бихоб».

1 Подшоҳон 14:39

Зеро қасам ба ҳаёти Худованди наҷотдиҳандаи Исроил, ки агар дар писарам Йӯнотон бошад, вай низ ҳатман хоҳад мурд». Вале аз миёни тамоми қавм касе ба ӯ ҷавоб надод.

1 Подшоҳон 14:45

Валекин қавм ба Шоул гуфтанд: «Оё Йӯнотон, ки ин наҷоти бузургро барои Исроил ба амал овардааст, бимирад? Ҳошо ва калло! Қасам ба ҳаёти Худованд, ки мӯе аз сари ӯ ба замин нахоҳад афтод, зеро ки ӯ имрӯз бо Худо амал кардааст». Ва қавм барои Йӯнотон фидия доданд, ва ӯ намурд.

1 Подшоҳон 20:21

Ва инак, навкари худро фиристода, хоҳам гуфт: „Рафта, тирҳоро биёб“; агар ба навкар бигӯям: „Инак, тирҳо аз ин тарафи туст“, онҳоро бигир ва назди ман биё, зеро ки барои ту осоиштагист, ва қасам ба ҳаёти Худованд, ки ба ту зараре нахоҳад расид.

1 Подшоҳон 25:26

Ва алҳол, эй оғоям, қасам ба ҳаёти Худованд ва қасам ба ҳаёти ту, ки Худованд туро аз хунрезӣ нигоҳ дошта, нагузоштааст, ки бо дасти худ интиқом гирӣ; ва алҳол душманонат, ва онҳое ки ба оғоям бадӣ мехоҳанд, бигзор мисли Нобол шаванд.

1 Подшоҳон 25:34

Валекин, қасам ба ҳаёти Худованд Худои Исроил, ки маро аз бадӣ кардан ба ту нигоҳ дошт: агар ту шитобон ба пешвози ман намеомадӣ, албатта назди Нобол то субҳидам наринае боқӣ намемонд».