Айюб 24:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Бенавоёнро аз роҳ мегурезонанд: мазлумони замин якҷоя пинҳон мешаванд.

Айюб 24:4 Iomraidhean Croise

Айюб 24:14

Қотил пеш аз дамидани субҳ мехезад, мискин ва бенаворо мекушад, ва шабона бо дуздӣ машғул мешавад.

Айюб 29:12

Зеро мазлумеро, ки истиғоса мебурд, ва ятимеро, ки мададгор надошт, раҳо мекардам;

Айюб 29:16

Барои мискинон ман падар будам, ва даъвои ношиносро тафтиш менамудам,

Айюб 30:25

Оё ман ба ҳоли каси бадрӯзе гирья намекардам? Оё ҷонам аз қисмати мискин ғамгин намешуд?

Айюб 31:16

Агар аз иҷрои талаби бенавоён даст кашида бошам, ва чашмони бевазанро аз интизорӣ хаста карда бошам,

Айюб 31:19

Агар касеро дида бошам, ки бе либос нобуд мешавад, ва мискинеро, ки пӯшок надорад;

Забур 41:1

Барои сардори муғанниён. Суруди таълимии банӣ‐Қӯраҳ.

Масалҳо 14:31

Касе ки бенаворо ба танг оварад, Офаринандаи ӯро хорӣ медиҳад, вале касе ки ба мискин марҳамат мекунад, Ӯро ҷалол медиҳад.

Масалҳо 22:16

Касе ки камбағалро барои афзоиши сарвати худ истисмор кунад, ва касе ки ба сарватдор бахшиш диҳад, бенаво мешавад.

Масалҳо 28:12

Вақте ки одилон шод шаванд, ифтихормандӣ бузург аст; вале вақте ки шарирон мартаба ёбанд, мардум ноёб мешаванд.

Масалҳо 28:28

Вақте ки шарирон мартаба ёбанд, мардум пинҳон мешаванд; вале вақте ки онҳо нест шаванд, одилон афзоиш меёбанд.

Масалҳо 30:14

Насле ҳастанд, ки дандонҳошон шамшерҳост, ва дандонҳои осиёашон — кордҳо, то ки бенавоёнро аз рӯи замин ва мискинонро аз миёни одамон бихӯранд.

Ишаъё 10:2

Барои он ки мискинонро аз доварӣ маҳрум созанд, ва ҳуқуқи мазлумони қавми Маро бирабоянд, то ки бевазанонро ғанимати худ гардонанд, ва ятимонро толону тороҷ кунанд!

Ҳизқиёл 18:12

Мискин ва бенаворо фиреб диҳад, ғорат намояд, гаравро барнагардонад, ва чашмонашро сӯи бутҳо баланд кунад, корҳои зиштро ба ҷо оварад,

Ҳизқиёл 18:18

Падари вай, азбаски бо истисмор машғул буд, бародарашро ғорат менамуд, ва андаруни қавми худ корҳои бад мекард, инак ӯ ба гуноҳи худ хоҳад мурд.

Ҳизқиёл 22:29

Қавми ин замин якдигарро беамон зулм ва тороҷ менамоянд, мискин ва бенаворо фиреб медиҳанд, ва дар ҳаққи ғариб ноинсофона ситам мекунанд.

Омӯс 2:7

Муштоқи онанд, ки ғубори замин бар сари мискинон бошад, ва бенавоёнро аз роҳ мезананд; ва мард ва падараш назди як зан мераванд, то ки исми қуддуси Маро беҳурмат кунанд;

Омӯс 4:1

«Ин каломро бишнавед, эй модаговони Бошон, ки бар кӯҳи Сомария буда, бенавоёнро зулм мекунед, камбағалонро ба танг меоваред ва ба оғоёни худ мегӯед: „Биёред, то ки бинӯшем!“