Айюб 17:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² Ба ростӣ, тамасхуркунандагон гирдогирди мананд, ва чашми ман дар талхгӯиҳои онҳо сокин аст.

Айюб 17:2 Iomraidhean Croise

Айюб 11:3

Оё ҳарзагӯии ту мардумро хомӯш мекунад, ва ту таҳқир менамоӣ, ва касе туро хиҷолат намедиҳад?

Айюб 12:4

Ман барои ёрони худ хандахариш шудаам, — агарчи Худоро мехонам, ва Ӯ маро иҷобат менамояд, — оре, хандахариш шудаам, агарчи одил ва беайб ҳастам.

Айюб 13:9

Оё хуб мешавад, ки Ӯ шуморо таҳқиқ намояд? Оё Ӯро фиреб мекунед, чунон ки инсонро фиреб мекунанд?

Айюб 16:20

Маро тамасхур мекунед, эй дӯстонам! Чашми ман сӯи Худо ашк мерезад,

Айюб 17:6

Худо маро вирди забони мардум гардондааст, ва ман касе шудаам, ки ҳама ба рӯяш туф мекунанд.

Айюб 21:3

Маро тоқат кунед, ва ман сухан хоҳам ронд; ва баъд аз сухан ронданам тамасхур намо.

Айюб 27:12

Инак, шумо ҳамаатон инро дидаед; ва чаро чунин суханони хушкухолӣ мегӯед?

Забур 91:1

Тарона. Суруди рӯзи шанбе.