Айюб 11:4 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁴ Ва ту мегӯӣ: „Сабақи ман пок аст, ва ман дар чашмони Ту беайб ҳастам“.

Айюб 11:4 Iomraidhean Croise

Айюб 10:7

Агарчи медонӣ, ки айбдор нестам, ва аз дасти Ту халоскунандае нест?

Айюб 11:5

Валекин кошки Худо сухан биронад, ва лабҳои Худро бар ту бикушояд,

Айюб 14:4

Кист, ки тавонад аз чизи наҷис чизи поке берун оварад? Як нафар ҳам нест.

Айюб 35:2

«Оё инро адлу инсоф ҳисоб мекунӣ, ки гуфтаӣ: „Ман аз Худо одилтарам“?

Айюб 6:10

Ва ин барои ман боз як тасаллӣ мешуд, ва ман дар азияти беамони худ аз он дилхуш мешудам, ки суханони Қуддусро инкор накардаам.

Айюб 7:20

Ҳатто гуноҳ карда бошам ҳам, ба Ту, эй нигаҳбони одамизод, чӣ метавонам бикунам? Чаро маро ҳадафи Худ гардондаӣ, ба тавре ки ман барои худ бори гарон шудаам?

Масалҳо 4:2

Зеро ки ба шумо сабақи некӯ медиҳам; таълими маро тарк накунед.

1 Петрус 3:15

Худованд Худоро дар дилҳои худ тақдис намоед; ҳамеша тайёр бошед, ки ба ҳар касе ки аз шумо дар бораи умедатон ҳисоб талаб кунад, бо фурӯтанӣ ва эҳтиром ҷавоб диҳед: