Айюб 10:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Ба ёд овар, ки маро мисли сафол сириштаӣ, — ва маро ба хок бармегардонӣ?

Айюб 10:9 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 2:7

Ва Худованд Худо одамро аз хоки замин бисиришт, ва ба бинии вай рӯҳи ҳаёт дамид, ва одам ҷони зинда шуд.

Ҳастӣ 3:19

Ба арақи ҷабинат нон хоҳӣ хӯрд, то даме ки ба хок баргардӣ, ки аз он гирифта шудаӣ; зеро ки ту хок ҳастӣ, ва ба хок хоҳӣ баргашт».

Айюб 10:10

Ту, охир, маро мисли шир рехтаӣ, ва маро мисли панир ба қиём овардаӣ.

Айюб 17:14

Агар ба гӯр гӯям: „Ту падари ман ҳастӣ“, ва ба кирм гӯям: „Ту модар ва хоҳари ман ҳастӣ“, —

Айюб 33:6

Инак, ман нисбат ба Худо мисли ту ҳастам: ман низ аз гил сиришта шудаам.

Айюб 34:15

Тамоми башар якбора нест хоҳад шуд, ва одамизод ба хок хоҳад баргашт.

Айюб 4:19

Чӣ қадар зиёдтар дар сокинони хонаҳои гилин, ки асосашон хок аст, ва мисли куя зуд маҳв мешаванд:

Айюб 7:21

Ва чаро ҷиноятамро намеомурзӣ, ва аз гуноҳам намегузарӣ? Зеро ки ҳоло дар хок хоҳам хобид, ва маро хоҳӣ ҷуст, — ва дигар нахоҳам буд».

Айюб 7:7

Ба ёд овар, ки ҳаёти ман бод аст, ва чашми ман некиро дигар нахоҳад дид.

Забур 103:14

Алафро барои чорпо мерӯёнӣ, ва сабзаро барои хизмати одамизод, то ки аз замин нон ҳосил кунад,

Забур 104:29

Обҳои онҳоро ба хун табдил дод, ва моҳиёни онҳоро миронид.

Забур 106:4

Дар биёбон, дар роҳи бероҳа овора буданд; шаҳри маскуне намеёфтанд.

Забур 90:3

Ба яқин Ӯ туро аз доми сайёд, аз вабои ҳалокатовар халос хоҳад кард.

Воиз 12:7

Ва хок бар замин баргардад, ончунон ки буд; ва рӯҳ назди Худо, ки онро бахшида буд, баргардад.

Ишаъё 45:9

Эй вой бар касе ки бо Офаринандаи худ муноқиша мекунад, дар сурате ки худаш сафолпорае аз сафолпораҳои рӯи замин аст! Оё гил ба кӯзагар мегӯяд: «Чӣ чизе сохтаӣ?» Ва ё маснӯи ту мегӯяд: «Ӯ дасти моҳир надорад!»

Ишаъё 64:7

Ва касе нест, ки исми Туро бихонад, ва бедор шуда, Туро пайравӣ намояд, зеро ки Ту рӯи Худро аз мо пинҳон кардаӣ, ва моро гузоштаӣ, ки аз гуноҳҳои худ нобуд шавем.

Ишаъё 64:8

Ва акнун, эй Худованд, Ту Падари мо ҳастӣ; мо гил ҳастем, ва Ту — кӯзагари мо, ва ҳамаамон амали дастҳои Ту мебошем.

Ирмиё 18:6

«Оё Ман ба шумо, эй хонадони Исроил, мисли ҳамин кулолгар наметавонам рафтор намоям? — мегӯяд Худованд. — Инак, чунон ки гил дар дасти кӯзагар аст, ончунон шумо, эй хонадони Исроил, дар дасти Ман мебошед.

Румиён* 9:21

Оё кӯзагар ихтиёр надорад, ки аз айни як гил зарфе барои истеъмолоти олӣ ва зарфи дигаре барои истеъмолоти паст бисозад?

2 Қӯринтиён* 4:7

Лекин мо ин ганҷро дар зарфҳои гилин дорем, то маълум шавад, ки бартарии қувват аз они Худо бошад, на аз ҷониби мо;