Ададҳо 24:8 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁸ Худо ӯро аз Миср берун овард, — Ӯ мисли шохҳои бузи ваҳшӣ пурқувват аст, халқҳоро, ки душманони ӯянд, нест хоҳад кард, ва устухонҳои онҳоро хоҳад шикаст, ва онҳоро бо тирҳои худ хоҳад дӯхт.

Ададҳо 24:8 Iomraidhean Croise

Забур 2:9

Онҳоро бо асои оҳанин шикаст хоҳӣ дод; мисли кӯзаи кулол пора‐пора хоҳӣ кард».

Забур 21:12

Аз ман дур набош, зеро ки тангӣ наздик аст, ва мададгоре нест.

Забур 45:5

Ҷӯйҳои наҳр шаҳри Худоро хурсанд мекунанд, ки он муқаддастарини масканҳои Ҳаққи Таолост.

Забур 45:6

Худо андаруни он аст, он фурӯ нахоҳад ғалтид: субҳидам Худо ба он мадад хоҳад кард.

Хуруҷ 23:22

Агар ту ба овози вай гӯш диҳӣ, ва ҳар он чи Ман бигӯям, ба ҷо оварӣ, он гоҳ Ман ба душманони ту душман хоҳам буд, ва ба бадхоҳонат бадхоҳӣ хоҳам кард.

Ишаъё 38:13

То субҳ ман сокит будам; мисли шер Ӯ ҳамаи устухонҳои маро хоҳад шикаст; аз рӯз то шаб Ту кори маро тамом хоҳӣ кард.

Ирмиё 50:17

Исроил рамаи парокандашудаест; шерон онро ронданд; аввал подшоҳи Ашшур онро ба коми худ кашид, ва сонӣ ин Набукаднесар подшоҳи Бобил устухонҳои онро шикаст.

Ирмиё 50:9

Зеро ки инак, Ман анбӯҳи халқҳои бузургро аз замини шимолӣ барангехта, бар Бобил меоварам, ва онҳо бар зидди вай саф хоҳанд баст, ва аз он ҷо вай забт хоҳад шуд; тирҳои онҳо, мисли тирҳои баҳодури нишонгир, холӣ нахоҳад баргашт.

Дониёл 6:24

Ва подшоҳ амр фармуд, ва он шахсонро, ки дар ҳаққи Дониёл чуғӯл карда буданд, оварда, дар чоҳи шерон андохтанд, — ҳам худашонро, ҳам бачагон ва занонашонро; ва ҳанӯз ба таги чоҳ нарасида буданд, ки шерон ба онҳо ҳамла оварда, ҳамаи устухонҳошонро пора‐пора карданд.

Ададҳо 14:9

Фақат ин ки ба зидди Худованд балво накунед, ва аз қавми он замин натарсед, зеро ки онҳо тӯъмаи мо хоҳанд шуд: пуштибонашон аз онҳо дур шудааст, ва Худованд бо мост, аз онҳо натарсед».

Ададҳо 21:5

Ва қавм аз Худо ва аз Мусо шикоят карда, гуфтанд: «Чаро моро аз Миср баровардед, то ки дар биёбон бимирем? Зеро ки на нон ҳаст ва на об, ва дили мо аз ин хӯроки нобоб нафрат дорад».

Ададҳо 23:22

Худо онҳоро аз Миср берун овард, — Ӯ мисли шохҳои бузи ваҳшӣ пурқувват аст.

Ададҳо 23:24

Инак, ин қавм мисли шери мода хоҳанд бархост ва мисли шери нар баланд хоҳанд ҷаст, ва то нахҷирро нахӯранд ва хуни мақтулонро нанӯшанд, нахоҳанд хобид».

Матто* 2:15

Ва то вафоти Ҳиродус дар он ҷо бимонд, то ба амал ояд каломе ки Худованд бо забони набӣ гуфтааст: «Аз Миср Писари Худро хондам».

Такрори Шариат 32:23

Бар онҳо мусибатҳоро ҷамъ хоҳам овард, тирҳои Худро бар онҳо тамом хоҳам кард:

Такрори Шариат 32:42

Тирҳои Худро аз хун маст хоҳам кард, ва шамшери Ман гӯшт хоҳад хӯрд, — аз хуни мақтулон ва асирон, аз каллаҳои кафидаи душманон“.

Такрори Шариат 7:1

Ҳангоме ки Худованд Худоят туро ба замине ки барои тасарруф кардани он ба он ҷо меравӣ, дароварад, ва халқҳои бисьёрро, яъне ҳиттиён, ва ҷирҷошиён, ва амӯриён, ва канъониён, ва фариззиён, ва ҳиввиён, ва ябусиёнро, ки ҳафт халқи аз ту сершумортар ва пурзӯртаранд, аз пеши ту бадар ронад,

Еҳушаъ ибни Нун 2:10

Зеро шунидаем, ки чӣ гуна Худованд обҳои баҳри Кулзумро пеши шумо хушк кардааст, вақте ки аз Миср берун омадед, ва чӣ гуна шумо бо ду подшоҳи амӯрӣ, ки дар он тарафи Урдун буданд, яъне бо Сихӯн ва Ӯҷ амал намуда, онҳоро маҳв кардаед;