3 Ва Худованд овози Исроилро иҷобат намуда, канъониёнро ба дасти вай супурд, ва вай онҳо ва шаҳрҳои онҳоро тамоман торумор кард, ва он макон Ҳормо номида шуд.
Валекин эҳсони Худованд бар тарсгоронаш аз азал то абад аст, ва адолати Ӯ бар фарзандони фарзандон,
Худовандро мадҳ кунед, эй ҳамаи халқҳо! Ӯро ситоиш намоед, эй ҳамаи умматҳо!
Дар пирӣ низ бор хоҳанд овард, обдор ва тару тоза хоҳанд буд,
Ва амолеқиён ва канъониён, ки дар он кӯҳистон сокин буданд, фурӯд омада, ба онҳо шикаст расониданд ва онҳоро то Ҳормо таъқиб карданд.
Ва амӯриёне ки дар он кӯҳ сокин буданд, ба муқобили шумо берун омада, шуморо таъқиб карданд, чунон ки занбӯрҳои асал мекунанд; ва ба шумо аз Сеир то Ҳормо шикаст расониданд.
Аммо аз шаҳрҳои ин қавмҳо, ки Худованд Худоят ҳамчун мулк ба ту медиҳад, ҳеҷ як ҷонро зинда нагузор,
Як подшоҳи Ҳормо; як подшоҳи Арод;
Элтӯлад, Касил ва Ҳормо,
Ва банӣ‐Яҳудо бо бародаронашон банӣ‐Шимъӯн равона шуданд, ва онҳо ба канъониёне ки дар Сефат сокин буданд, шикаст расониданд; ва онро валангор карда, номи ин шаҳрро Ҳормо хонданд.
Ва барои аҳли Ҳормо, ва аҳли Кӯр‐Ошон, ва аҳли Аток,