Ададҳо 17:2 - Китоби Муқаддас 1992 1999

² «Ба банӣ‐Исроил сухан бирон, ва аз онҳо асоҳо бигир, як асо аз ҳар хонадон, аз ҳамаи раисони онҳо бар ҳасби хонадонҳошон дувоздаҳ асо; ва номи ҳар касро бар асои вай бинавис.

Ададҳо 17:2 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 49:10

Чӯбдасти салтанат аз Яҳудо дур нашавад ва қонунгузор аз камараш, то даме ки Шилӯ биёяд, ва ба Ӯ қавмҳо итоат намоянд.

2 Вақоеънома 31:17

Ки ба он рӯйхат коҳинон бар ҳасби хонаводаҳошон, ва левизодагон аз синни бистсола ва болотар, бар ҳасби навбатдориҳошон, бар ҳасби гурӯҳҳошон дохил буданд,

Забур 110:2

Аъмоли Худованд бузург аст; матлуб аст барои ҳамаи шавқмандони он.

Забур 125:3

Худованд бо мо корҳои бузурге кард; мо шод гаштем.

Хуруҷ 30:26

Ва хаймаи ҷомеъ ва сандуқи шаҳодатро бо он тадҳин намо,

Хуруҷ 4:17

Ва ин асоро ба дастат бигир, ки ба воситаи он ту аломатҳо ба амал хоҳӣ овард».

Хуруҷ 4:2

Ва Худованд ба вай гуфт: «Ин чист дар дастат?» Вай гуфт: «Асо».

Ҳизқиёл 19:14

Ва аз танаи навдаҳояш оташ берун омада, меваи онро сӯзонид, ва як шохаи бақувват барои чӯбдасти султон боқӣ намондааст». Ин суруди навҳа аст, ва суруди навҳа хоҳад буд.

Ҳизқиёл 21:10

Барои қатли беамон тез карда, барои барқ задан сайқал зада шудааст. Оё мо шодӣ кунем, ки асои писари Ман аз тамоми дарахт нафрат мекунад“?

Ҳизқиёл 21:13

Зеро ки имтиҳон аст. Ва чӣ хоҳад буд, агар асои нафраткунанда низ наояд? — мегӯяд Худованд Худо.

Мико 7:14

Қавми Худро бо асои Худ чӯпонӣ намо, яъне гӯсфандони мероси Худро, ки дар ҷангале андаруни Кармил ба танҳоӣ сокин мебошанд; бигзор онҳо мисли айёми қадим дар Бошон ва Ҷилъод бичаранд.

Ададҳо 17:1

Ва Худованд ба Мусо сухан ронда, гуфт:

Ададҳо 17:3

Ва номи Ҳорунро бар асои Левӣ бинавис, зеро ки як асо барои раиси хонадони онҳо хоҳад буд.

Ададҳо 7:1

Ва дар рӯзе ки Мусо барпо кардани масканро ба анҷом расонид, ва онро тадҳин намуд, ва онро бо тамоми колояш, ва қурбонгоҳро бо тамоми колояш тақдис намуд, ва онҳоро тадҳин ва тақдис намуд,