Ададҳо 10:9 - Китоби Муқаддас 1992 1999

⁹ Ва ҳангоме ки дар замини худ бар зидди душмани ба танг оварандаи шумо ба ҷанг меравед, карнайҳоро бо садои дуру дароз бинавозед; ва дар ҳузури Худованд Худои худ ба ёд оварда хоҳед шуд, ва аз душманони худ наҷот хоҳед ёфт.

Ададҳо 10:9 Iomraidhean Croise

Ҳастӣ 8:1

Ва Худо Нӯҳ ва ҳамаи ҳайвонҳои ваҳшӣ ва ҳамаи чорпоёнро, ки бо ӯ дар киштӣ буданд, ба ёд овард; ва Худо боде бар замин вазонид, ва об фурӯ нишаст.

2 Вақоеънома 13:12

Ва инак, ба мо Худо сардорӣ мекунад, ва коҳинони Ӯ, ва карнайҳои баландовоз, то ки ба муқобили шумо бинавозанд. Эй банӣ‐Исроил! Бо Худованд Худои падарони худ ҷанг накунед, зеро ки муваффақият нахоҳед ёфт».

2 Вақоеънома 13:14

Ва ҳангоме ки аҳли Яҳудо назар андохтанд, инак, ҳам аз пешашон ҷанг буд, ва ҳам аз ақибашон; ва сӯи Худованд фарьёд карданд, ва коҳинон карнайҳоро навохтанд.

Забур 106:4

Дар биёбон, дар роҳи бероҳа овора буданд; шаҳри маскуне намеёфтанд.

Забур 106:42

Росткорон инро дида, шод мешаванд; ва ҳамаи ноинсофон даҳони худро мебанданд.

Ишаъё 18:3

Эй ҳамаи бошандагони дуньё ва сокинони замин! Чун ливое бар кӯҳҳо барафрошта шавад, бингаред, ва чун шох садо диҳад, бишнавед.

Ишаъё 58:1

«Бо тамоми овоз хитоб намо, худдорӣ накун! Овози худро мисли шох баланд карда, ба қавми Ман ҷинояташонро, ва ба хонадони Яъқуб гуноҳашонро эълон намо.

Ирмиё 4:19

Амъои ман, амъои ман! Маро ларза гирифатаст! Пардаҳои дили ман! Дили ман андаруни ман ба ҳаяҷон омадааст, наметавонам хомӯш монам; зеро ки ту, эй ҷони ман, овози шох ва нидоҳои ҷангро шунидаӣ.

Ирмиё 4:21

То ба кай ман байрақро бубинам ва овози шохро бишнавам?

Ирмиё 4:5

Дар Яҳудо эълон намоед, ва дар Ерусалим бишнавонед ва бигӯед, ва бар замин шох навозед, ва бо овози баланд хитоб намуда, бигӯед: „Ҷамъ шавед, то ки ба шаҳрҳои истеҳкомдор паноҳ барем“.

Ирмиё 49:2

Бинобар ин инак, айёме фаро мерасад, — мегӯяд Худованд, — ва Ман бонги ҷангро дар Раббаи банӣ‐Аммӯн хоҳам шунавонид, ва он ба тали вайронае табдил хоҳад ёфт, ва қасабаҳояш ба оташ сӯзонида хоҳад шуд, ва Исроил тасарруфкунандагони худро тасарруф хоҳад кард, — мегӯяд Худованд.

Ирмиё 6:1

Эй банӣ‐Биньёмин! Аз даруни Ерусалим бигрезед, ва дар Тақӯо шох навозед, ва бар Байт‐Ҳакерем аломате бо оташ баланд кунед, зеро ки мусибате аз ҷониби шимол ва таҳлукаи бузурге падид меояд.

Ирмиё 6:17

Ва Ман бар шумо посбононро гузоштам: „Ба садои шох гӯш диҳед!“ Вале онҳо гуфтанд: „Гӯш нахоҳем дод“.

Ҳизқиёл 7:14

Карнай навохтаанд, ва ҳама чизро муҳайё кардаанд, валекин касе ба ҷанг намеравад; зеро ки ғазаби Ман бар тамоми анбӯҳи онҳост.

Ҳушаъ 5:8

Дар Ҷабъа шох навозед, дар Ромо — карнай; дар Байт‐Овин бонг занед: «Дар ақиби туст, эй Биньёмин!»

Ибодат 23:24

«Ба банӣ‐Исроил сухан ронда, бигӯ: дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи якуми моҳ, бигзор барои шумо оромӣ бошад, яъне иди ёдгории навохтани карнайҳо ва ҷамъомади муқаддас.

Омӯс 3:6

Агар дар шаҳр шох навохта шавад, оё қавм ба изтироб намеоянд? Агар бар шаҳр мусибате ояд, оё онро Худованд ба амал наовардааст?

Сафаниё 1:16

Рӯзи шох ва нидоҳо бар шаҳрҳои ҳисордор ва бар бурҷҳои баланд.

Ададҳо 31:6

Ва Мусо онҳоро, ҳазор нафар аз ҳар сибт, ба ҷанг фиристод, онҳоро бо Финҳос ибни Элъозори коҳин, ки колои муқаддас ва карнайҳо барои навохтан дар дасташ буд, ба ҷанг фиристод.

1 Қӯринтиён* 14:8

Ва агар карнай садои номуайяне барорад, кӣ ба ҳарбу зарб омода мешавад?

Такрори Шариат 20:1

Ҳангоме ки ба ҷанги зидди душмани худ берун равӣ, ва аспон ва аробаҳо ва қавмеро, ки аз ту сершумортар бошанд, бубинӣ, — аз онҳо натарс, зеро Худованд Худоят, ки туро аз Миср берун овард, бо туст.

Еҳушаъ ибни Нун 6:5

Ва Еҳушаъ ибни Нун коҳинонро даъват намуда, ба онҳо гуфт: «Сандуқи аҳдро бардоред; ва ҳафт коҳин бигзор ҳафт шохи қӯчқорро пешопеши сандуқи Худованд бардоранд».

Доварон 10:12

Ва аҳли Сидӯн, ва Амолеқ, ва Моӯн шуморо ба танг оварданд, ва шумо сӯи ман истиғоса бурдед, ва Ман шуморо аз дасти онҳо наҷот додам.

Доварон 10:8

Ва онҳо банӣ‐Исроилро дар он сол ба танг оварданд ва азият доданд; ҳаждаҳ сол дар ҳаққи тамоми банӣ‐Исроил, ки дар он тарафи Урдун, дар замини амӯриён, дар Ҷилъод буданд, зулм карданд.

Доварон 2:18

Ва ҳангоме ки Худованд барои онҳо доваронро ба майдон овард, Худованд бо довар буд ва онҳоро дар тамоми айёми довар аз дасти душманонашон наҷот медод, зеро ки Худованд ба сабаби оҳу нолаи онҳо, ки аз дасти золимон ва ситамгарони худ мекарданд, ба онҳо дилсӯзӣ менамуд.

Доварон 3:27

Ва ҳамин ки ба он ҷо расид, бар кӯҳи Эфроим шох навохт; ва банӣ‐Исроил бо ӯ аз кӯҳ фурӯд омаданд, ва ӯ пешопеши онҳо буд.

Доварон 6:34

Ва Рӯҳи Худованд Ҷидъӯнро фаро гирифт; ва ӯ шох навохт, ва аҳли Абиэзер дар ақиби ӯ ҷамъ шуданд.

Доварон 6:9

Ва шуморо аз дасти мисриён ва аз дасти ҳамаи онҳое ки ба шумо ситам мекарданд, раҳо намудам; ва онҳоро аз пеши шумо бадар ронда, заминашонро ба шумо додам.

1 Подшоҳон 10:18

Ва ба банӣ‐Исроил гуфт: «Худованд Худои Исроил чунин мегӯяд: „Ман Исроилро аз Миср берун овардам; ва шуморо аз дасти мисриён ва аз дасти ҳамаи мамлакатҳое ки шуморо ба танг меоварданд, раҳо кардам“.