Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Ададҳо 10:10 - Китоби Муқаддас 1992 1999

10 Ва дар рӯзи хурсандии худ, ва дар идҳо ва навмоҳҳои худ карнайҳоро бар қурбониҳои сӯхтанӣ ва забҳҳои саломатии худ бинавозед, ва ин барои шумо ба ҳузури Худои шумо ёдгорӣ хоҳад буд. Ман Худованд Худои шумо ҳастам».

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Ададҳо 10:10
34 Iomraidhean Croise  

Вай гуфт: «Чаро ту имрӯз, ки на навмоҳ аст ва на шанбе, назди ӯ меравӣ?» Гуфт: «Саломатист».


Ва Шабаньёҳу ва Йӯшофот ва Натанъил ва Амосай ва Закарьёҳу ва Баноёҳу ва Элиозар, ки коҳин буданд, пеши сандуқи Худо карнай менавохтанд. Ва Убайд‐Адӯм ва Яҳиё дарбонони назди сандуқ буданд.


Ва тамоми Исроил сандуқи аҳди Худовандро бо нидоҳои шодӣ ва садоҳои шох, карнай ва санҷҳо бардошта мебурданд, ва уд ва барбат менавохтанд.


Ва бо онҳо Ҳеймон ва Едутунро бо карнайҳо ва санҷҳо, то ки навозандагони асбоби мусиқӣ дар хизмати Худо бошанд; ва писарони Едутунро, то ки дарвозаро посбонӣ намоянд.


Ва левизодагон бо асбоби Довуд, ва коҳинон бо карнайҳо истоданд.


Ва тамоми ҷамоат саҷда мекарданд, ва муғанниён месуруданд, ва карнайҳоро менавохтанд; ҳамаи ин то вақти анҷом ёфтани қурбонии сӯхтанӣ давом кард.


Ва коҳинон дар навбатдории худ меистоданд, ва левизодагон бо асбоби суруди Худованд буданд, ки подшоҳ Довуд онҳоро барои ҳамду санои Худованд сохта буд, зеро ки эҳсони Ӯ то абад аст, ва Довуд ба воситаи онҳо ҳамду сано мегуфт; ва коҳинон дар рӯ ба рӯи онҳо карнай менавохтанд, ва тамоми Исроил меистоданд.


Ва чун бинокорон буньёди маъбади Худовандро ниҳоданд, коҳинонро дар либоси худашон бо карнайҳо, ва левизодагон, писарони Ософро бо санҷҳо гузоштанд, то ки Худовандро мувофиқи расми Довуд, подшоҳи Исроил, мадҳ намоянд.


Ва аз зодагони коҳинон бо карнайҳо: Закарьё ибни Юнотон, ибни Шамаъё, ибни Маттаньё, ибни Микоё, ибни Заккур, ибни Ософ,


Ӯро бо навохтани шох мадҳ кунед; Ӯро бо уд ва барбат мадҳ кунед.


Ба бенавоён ва ятимон додгарӣ намоед; мазлумон ва мискинонро сафед кунед;


Бенаво ва камбағалро раҳо кунед: аз дасти шарирон халосӣ диҳед.


Моро хурсанд кун ба ивази рӯзҳое ки моро гирифтори залолат кардаӣ, ба ивази солҳое ки бадӣ дидаем.


Ва Ҳорун номҳои банӣ‐Исроилро дар синабанди доварӣ бар дили худ, ҳангоме ки ба қудс медарояд, барои ёдгорӣ ба ҳузури Худованд доимо хоҳад бардошт.


Ва нуқраи кафоратро аз банӣ‐Исроил бигир, ва онро барои хизмати хаймаи чомеъ бидеҳ; ва ин барои банӣ‐Исроил ёдгорӣ ба ҳузури Худованд, барои кафорати ҷонҳои шумо хоҳад буд».


Ва дар он рӯз воқеъ хоҳад шуд, ки шохи бузурге хоҳад навохт, ва гумшудагони замини Ашшур ва рондашудагони замини Миср хоҳанд омад, ва бар кӯҳи муқаддас, ки дар Ерусалим воқеъ аст, ба Худованд саҷда хоҳанд кард.


«Ба банӣ‐Исроил сухан ронда, бигӯ: дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи якуми моҳ, бигзор барои шумо оромӣ бошад, яъне иди ёдгории навохтани карнайҳо ва ҷамъомади муқаддас.


Ва ҳангоме ки дар замини худ бар зидди душмани ба танг оварандаи шумо ба ҷанг меравед, карнайҳоро бо садои дуру дароз бинавозед; ва дар ҳузури Худованд Худои худ ба ёд оварда хоҳед шуд, ва аз душманони худ наҷот хоҳед ёфт.


Ва дар навмоҳҳои худ қурбонии сӯхтанӣ барои Худованд тақдим намоед: ду наргови ҷавон, як қӯчқор ва ҳафт барраи нари яксолаи беайб,


Ва дар моҳи ҳафтум, дар рӯзи якуми моҳ, бигзор ҷамъомади муқаддас барои шумо бошад; ҳеҷ кори пурзаҳмат накунед; бигзор он барои шумо рӯзи навохтани карнайҳо бошад.


Назди Ман оед, эй ҳамаи заҳматкашон ва гаронборон, ва Ман ба шумо оромӣ хоҳам бахшид;


Ӯ бар вай нигариста ва ба ҳарос афтода, гуфт: «Худовандо, чӣ мефармоӣ?» Ба ҷавоби ӯ гуфт: «Дуоҳо ва садақоти ту дар ҳузури Худо зикр ёфтаанд;


Баногоҳ, дар як мижа задан, баробари садои карнаи охирин; зеро карнай садо хоҳад дод, ва мурдагон ба таври бефано эҳьё хоҳанд шуд, ва мо тағьир хоҳем ёфт,


Чунки Худи Худованд бо бонги даъват, бо садои фариштаи муқарраб ва карнаи Худо, аз осмон нузул хоҳад кард, ва онҳое ки дар Масеҳ мурдаанд, аввал эҳьё хоҳанд шуд;


Пас ҳамдигарро бо ин суханон тасаллӣ диҳед.


Он гоҳ ба онҳо хоҳед гуфт: „Барои ёдгории он аст, ки обҳои Урдун пеши сандуқи аҳди Худованд қатъ гардид, яъне вақте ки он аз Урдун убур мекард, обҳои Урдун қатъ гардид“. Ва ин сангҳо барои банӣ‐Исроил ёдгории абадӣ хоҳад буд».


Ва чун шохи қӯчқор дуру дароз навохта шавад, ва шумо садои шохро бишнавед, бигзор тамоми қавм бо овози баланд фарьёд зананд, ва ҳисори шаҳр дар ҷои худ фурӯ хоҳад ғалтид, ва қавм, ҳар яке аз рахнаи рӯ ба рӯи худ, ба шаҳр дохил хоҳанд шуд».


Ва Рӯҳ ва арӯс мегӯянд: «Биё!» Ва ҳар кӣ мешунавад, бигӯяд: «Биё!» Бигзор ташна биёяд, ва ҳар кӣ бихоҳад, оби ҳаётро муфт бигирад.


Ва Довуд ба Йӯнотон гуфт: «Инак, фардо навмоҳ аст, ва ман бояд дар сари суфраи подшоҳ биншинам; вале ту маро изн бидеҳ, ки то бегоҳии рӯзи сеюм дар саҳро пинҳон шавам;


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan