1 Тимотиюс* 1:11 - Китоби Муқаддас 1992 1999

¹¹ Ба ҳасби башорати пурҷалоли Худои таборак, ки ба ман супурда шудааст.

Китоби Муқаддас Оммафаҳм

¹¹ Ин таълимоти дуруст мувофиқи хушхабари Худост. Худои бузургу сазовори ситоиш ин хушхабарро ба ман супоридааст, то ки ба дигарон эълон кунам.

1 Тимотиюс* 1:11 Iomraidhean Croise

Забур 138:2

Ту шинухези маро медонӣ; андешаҳои маро аз дур мефаҳмӣ.

Инҷили Луқо 2:14

«Худоро ҷалол дар арши аъло, ва осоиштагӣ бар замин, ва ҳусни таваҷҷӯҳ дар миёни мардум бод».

Румиён* 2:16

Дар ҳамон рӯзе ки Худо, ба ҳасби башорати ман, асрори одамонро ба воситаи Исои Масеҳ доварӣ хоҳад кард.

1 Қӯринтиён* 9:17

Зеро, агар инро ба таври ихтиёрӣ ба ҷо оварам, мукофот мегирам; лекин агар ба таври ғайриихтиёрӣ бошад, ин як вазифаи маъмуриест, ки ба зиммаи ман гузошта шудааст.

2 Қӯринтиён* 4:4

Барои беимонҳое ки худои ин дуньё зеҳнашонро кунд кардааст, то ки нури башорати ҷалоли Масеҳ, ки Ӯ сурати Худост, барои онҳо надурахшад.

2 Қӯринтиён* 4:6

Зеро Худое ки гуфт: «Аз зулмот нур бидурахшад», — Ҳамон аст, ки дар дилҳои мо бидурахшид, то ки бо дониши ҷалоли Худо дар шахси Исои Масеҳ моро мунаввар созад.

Ғалотиён* 2:7

Балки, баръакс, чун диданд, ки башорат барои номахтунон ба ман супурда шудааст, чунон ки барои махтунон ба Петрус, —

Эфсӯсиён* 1:12

То мо, ки пештар ба Масеҳ умед бастаем, барои ҳамду санои ҷалоли Ӯ вуҷуд дошта бошем.

Эфсӯсиён* 1:6

Барои ҳамду санои ҷалоли файзи Худ, ки ба мо дар Маҳбуби Худ бо саховатмандӣ бахшидааст.

Эфсӯсиён* 2:7

То ки дар асрҳои оянда сарвати беҳадди файзи Худро дар меҳрубоние ки ба мо дар Исои Масеҳ дорад, зоҳир намояд.

Эфсӯсиён* 3:10

То ки ҳоло ба воситаи Калисо ба сарварон ва ҳукуматдороне ки дар афлоканд, ҳикмати гуногуншакли Худо маълум гардад,

Қӯлассиён* 1:25

Ки ман хизматгузори он гардидаам мувофиқи ваколати Худо, ки барои шумо ба ман ато шудааст, то ки мавъизаи каломи Худоро ба ҷо оварам,

1 Таслӯникиён* 2:4

Балки, чӣ тавре ки Худо моро лоиқ донист, ки башорат ба мо супурда шавад, ҳамон тавр мо сухан меронем ва толиби он нестем, ки ба одамон писанд оем, балки ба Худое ки дилҳои моро имтиҳон мекунад.

1 Тимотиюс* 2:7

Ва барои ин ман воиз ва ҳавворӣ ва муаллими халқҳо дар имон ва ростӣ таъин шудаам, — дар Масеҳ рост мегӯям, дурӯғ не.

1 Тимотиюс* 6:15

Ки онро Фармонгузори таборак ва ягона, Подшоҳи подшоҳон ва Худованди худовандон дар вақти худ нишон хоҳад дод,

1 Тимотиюс* 6:20

Эй Тимотиюс! Он чиро, ки ба ту амонат гузошта шудааст, муҳофизат намо ва аз ёвагӯии ношоям ва мубоҳисоте ки бардурӯғ дониш номида мешавад, рӯй гардон,

2 Тимотиюс* 1:11

Ки барои он ман воиз ва ҳавворӣ ва муаллими халқҳо таъин шудаам.

2 Тимотиюс* 1:14

Он амонати некро ба воситаи Рӯҳулқудсе ки дар мо сокин аст, нигоҳ дор.

2 Тимотиюс* 2:2

Ва он чиро, ки аз ман дар ҳузури шоҳидони бисьёр шунидаӣ, ба одамони мӯътамаде бисупор, ки лаёқат дошта бошанд дигаронро низ таълим диҳанд.

Титус* 1:3

Ва дар замони муайян каломи Худро дар паёме зоҳир намудааст, ки он бо амри Наҷотдиҳандаи мо Худо ба ман супурда шудааст, —