13 О, Күчтә гидг Деед Эзн! Танд нәәлсн күн хөвтә!
Та нисәд унсн хамтхасиг әәлһхвт? Та хагссн өвсиг көөлдхвт?
Тедн салькнд цокгдад, хагсу өвснлә әдл болхнь, Хүүд цокгдсн буудян хайгла әдл болхнь!
Деед Эзн нанд хөөч мет болҗана, Тиигәд би дуту уга бәәнәв.
Нам орндан кевтв чигн, Йос эвдх седкл зүүнә. Бийнь тер килнцтә хаалһар йоввчн, Му йовдлас зулхш.
Чидлтә дәәч! Та ташадан үлдән зүүтн. Та туурсн хант, Та алдр хант.
Та олн алдр туурмҗарн өмнәсн буцсн әмтиг уга кеввт! Та ууран һарһад, Тедниг хагсу өвсн мет һалар шатаввт!
Тер буудяһан севглхәр күрзән авчксн белн. Тегәд эврәннь буудяһан хашадан хураҗ тәвәд, өвсинь болхла, унтрдго һалд хаяд шатах.