1 Зуг Деед Эзн Мошед келҗәнә: – Хәлә, Би чамаг хаана төлә Бурхн болдгар, чини ах Ахарон чини әәлдәч болдгар кенәв.
– Сән. Би чини эн сурвричнь күцәнәв. Чини келҗәх балһсиг би нурахшив.
О, Деед Эзн, Таниг ичәсн Маднла хоша бәәх улсиг Дола дәкҗ өшәнлә харһултн.
Тана хортн негдв, Тана өмнәс ниицә бүрдәв:
Хәләтн: Деед Эзн таднд бемб өдриг өгв, тегәд чигн долан хонгин зурһадгч өдрт таднд хойр өдрә хотыг Тер өгүлнә. Доладгч өдрт күн болһн гертән үлдәд, альдаран чигн һарх зөв уга.
Зәрмдән келцхәнә: «Эн шин юмн, хәлә!» Болв эннь давсн зун җилмүдт болсн юмн.
«Би болхла чини тохмин үлдлиг даҗрдг улсиг засглнав. Дәкәд тедн тер орн-нутгас һарч ирәд, эн орнд Нанд мөргх».