3 – Би Йосипв, – гиҗ тер ахнр-дүүнртән келнә. – Мини эцк әмдий? Теднь сүрдәд, нег чигн үг келҗ чадсн уга.
Энүг алад, нүкнд хаяд, зерлг аңгуд шуучад алв гиҗ эцкдән келхмн. Тегәд терүнә зүүдн яһҗ бүтхинь хәләхмн!
– Мана дүүһәс көлтә засглҗана гисн эн! Бидн терүг зовҗасинь үзүвидн. Тер мадниг яһҗ сурад бәәсн бийнь терүнд бидн сана зовсн угалм. Ода зовлң маднд ирв! – гиҗ тедн хоорндан күүндцхәнә.
– Көвүнд бичә хар сана үзүлтн гиҗ би таднд эс келлү? Тадн намаг соңссн угат. Ода бидн терүнә цуснас көлтә ялан өгчәнәвидн, – гиҗ Рубен келв.
– Тана көгшн эцк ямаран бәәнә? Терүнә тускар тадн нанд келләт. Әмд бәәнү? – гиҗ Йосип теднә мендинь медәд, эцкиннь тускар сурна.
Тегәд би Терүнәс әәҗәнәв, Ухалсн цагтан – әәһәд чичрәд однав.
Ода чамла зовлң харһв – чи үрүдвч, Чамаг көндәхлә, чи үүмәд бәәвч.
– Бичә әәтн! Зөргтә болтн! Энтн Бив! – гиҗ Исус теднд дууһан өгв.
Шимон Пётр энүг үзәд, Исусин көлднь унад: – Деед Эзн минь, намаг энд үлдәтн! Би килнцтәв! – гиҗ келв.
Хойрдад тедниг ирхләнь Йосип ахнртан бийиннь тускар келнә. Тегәд Египетин хан Йосипин төрл-садна тускар медв.
– Деед Эзн, Кенвч? – гиҗ Шаул сурна. – Би чини көөҗ йовсн Исусв, – гиҗ Деед Эзн келнә.
Хәләтн: Исус үүлн деер бууҗ йовна. Күн болһн болн Исусиг үлдәр шаасн улс Терүг үзх. Цуг күмн әмтн Исусин тускар оркрх. Тиим. Тиигтхә!