6 – Бидн чини ах Эсавинд одвидн, ода тер эврән чамаг тосад аашна. Терүнлә 400 күн йовна, – гиҗ зәңгчнр хәрү ирәд, Яковд келцхәнә.
Эсав 400 кү дахулад өмнәснь аашхиг Яков үзнә. Лиян, Рахелин, хойр зарц гергчүдин үрдиг экнриннь хаҗуд зогсцхатн гиҗ Яков заквр өгнә.
Мини ах Эсавас намаг харстн гиһәд таднд зальврҗанав. Яһад гихлә тер ирәд, намаг болн бичкдүдтә гергдиг дәврәд алх гиҗ әәҗәнәв.
«Кемр Эсав нег бәәринь дәврхлә, наадкнь бүтн үлдәд, әмд һарх», – гиҗ тер ухална.
Яков икәр әәһәд, сахняд, бийләһән бәәсн улсан, бас хошлҗасн сүргән, бод болн үүрмг малан болн темәдән хойр бәәрнд хувана.
Яков өмнән цуг малан тууһад, Паддан-Арамд хоршасн зөөрән авад, Кананд бәәх эцк талан һарад йовна.
– Хаалһдм харһсн мал юн мал болҗахмб? – гиҗ Эсав сурна. – Мини нойн, терчнь тана хәәрлт авхар илгәгдсн мал, – гиҗ Яков хәрү өгнә.
– Би эврәннь улсас зәрминь таднд үлдәнәв, – гиҗ Эсав селвг орулна. – Ю хәәҗ? Та, мини нойн, дегд цаһан санатат, – гиҗ Яков хәрү өгнә.
– Буйн болтха, би таднд сурситн өгнәв!
– Та мадниг әмд үлдәввт. Маднд цаһан санаһан күртәввт. Бидн хаана мухлас болнавидн, – гиҗ тедн келнә.
Нег дәкҗ Рут Ноемид келнә: – Тәрәнд йовад хадачнрин ард үлдсн тәрәнә толһас цуглулх зөв нанд өгтн. Седклнь нанд туссн күүнә һазрт однав. – Сән, күүкн минь, йов, – гиҗ Ноеми бердән хәрү өгнә.
– Тана зерг, цаһан седклдтн ханҗанав. Тана зарц күүкд улсла әдлцх зөв чигн нанд уга. Болв Та нанд сән үг келәд, зүрким тогтнулвт, – гиҗ Рут хәрү өгв.