रोमियो 2:1 - कुल्वी1 तैबै ओ दोष लाणु आल़ै, तू, दुज़ै पैंधै दोष ला सा, तौ हागै कोई ज़वाब नी ऑथि, किबैकि ज़ुणी गैला न तू दुज़ै पैंधै दोष ला सा, तेसा गैला न आपणै आपा पैंधै भी दोषी ठहरा सा, एथा बजहा न ज़ुण तू दोष ला सा आपु भी सोऐ कोम केरा सा। Faic an caibideilबाघली सराज़ी नऊंअ बधान1 तूह सका इहअ समझ़ी कि तूह सका होरी लै दोश लाई, पर ज़ुंण तूह होरी लै दोश लाआ तूह निं एते बारै किछ़ै बोली सकदअ। ज़हा गल्ला दी तूह होरी लै दोश लाआ, तेसा ई गल्ला दी हणअ तुबी दोशी। ज़िहअ दोशा तूह लाआ, तूह करा आप्पू बी तेऊ ई कामां। Faic an caibideilईनर सराजी मे नया नियम1 तेबा दूजे पेन्दे दोषा लाउण आले, तमे कोहे भी किवै नांई होये, किबेकि जासू गल्ला वै तुह दूजे पंदे दोष लाउदा, तेसा गला का तुह भी दोषी हुंदा किबेकि तुह जोह दोष लांउदा आपे ही तुह काम करा। Faic an caibideil |