1 इस खातर ताहली जे भई मसीहे अपणे शरीरा च दुख सैया, तां तुहें बी हथियारा साई तिसा मनसा जो धारण करा, काँह्भई तिने जे शरीरा च दुख सैईरा, तिने पापां जो त्यागी तरा।
हऊँ मसीह सौगी क्रूसा पर चढ़ाया गईरा, हुण हऊँ जिऊंदा निआं, पर मसीह माह च जिऊंदा; कने इस शरीरा च हुण हऊँ सै जिन्दगी जे जी कराँ, सै सिर्फ तिस विश्वासा ने जीवित आ सै जे परमेशरा रे पुत्रा पर आ, तिने जे माहने प्यार कित्या कने खुद अप्पूँजो मेरे खातर अर्पण कित्या।
इस खातर सिपाईये साई तुहें परमेशरा रे सारे हत्थियाराँ जो कस्सी लौ तिसते जे बुरे वगता च तुहें दुष्टां ने लड़ने लायक हुई सक्को। सब किछ करने ते बाद तुहां पिच्छे नीं हटणा।
इस खातर यीशुये रे उदाहरणा पर ध्यान देआ भई तिने जे पापियां रे जरिये दित्तिरे बौहत दुखां जो कने नफरता जो सहन करील्या, ताकि तुहें उदास हुईने हिम्मत नीं हारी दो।
हऊँ इस खातर सै बोलां भई, मसीहे बी दुख सैहण कित्या कने अहांरे पापां रे खातर इक इ बार मरया। सै धर्मी माहणु था सै जे पापी लोकां रे खातर मरया, ताकि सै तुहांजो परमेशरा रे नजदीक ल्याई सक्को। तिसरी शारीरिक मौत त हुईगी, पर सै परमेशरा रिया आत्मा रे जरिये जिऊंदा कित्या गया।