9 एटाः होड़कू अते हुडिंग इदानकुःआ हँकुःआ बिसवासी होड़कू भगवान अनँयग ओंगोलरे मरंगे ओंगोलकूतना। हनालगा हँकू बहालते दोहोन लगा इदा।
भगवान, राजाकू अँकूराः हातपातराः गदी अतेय उडुंगगोतेडकू, मनदो अँननकू हुडिंगकू ओंगलुःआ, हँकुःआ होड़कू भगवान मरंगे तुलागोतेडकू।
भूतकू अपेराः हुकुमरेकू ञीर जुवाःता, मनदो हना कतारे अपे अलोपे बहालगुः। अपेराः ञाव सेरमो देसराः कागदरे ओजाःतो इदा, हना कतारेपे बहालगुः।”
दो ननन इया अनँयग आँयग मरंगे ओंगलुःता हाँयग होड़ भगवान हुडिंगे बड़ाँवगेयता अरू अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हाँय भगवान मरंगगे बड़ाँवगेयता।”
हनते ईसू हँकू एचेरेय कताया, “तोनोंगीग होड़ ईंगराः ञावते नाँयग लँइगे नेत-नेवार दो, हाँय ईंगे नेत-नेवारता। ईंगे नेत-नेवारता, हाँय ईंगे वारकेरा हाँयग भगवाने नेत-नेवारता। अपे अते इये अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हनाँय जमाकू अते मरंग इदानिया।”
अबू हाँयरिकुःआ लनाइंकू हवे दो अबू हों ईसू सुदा भगवानरिकुःआ इताडदारबू बड़ाँवकिया। अरू ईसू मसी सुदा कटसियाबू सहाव दो हाँय सुदा मान मरजइत हों पनावाःताबू।
अले फिकिराः होड़कू इया इदानलेःआ, मनदो जमा बेला बनाहालतेले दोहोनता, गरीब होड़ इया इदानलेःआ मनदो मुरुक होड़कूले गिरहतगोडता। अले एचेरे कहिसाः कोवानेःआ, मनदो अले एचेरे जमालेःआ इदा।
बतकाः होड़कू इमान पवाः लगा तक-तकावकियानखनकू बतकाःता हनन इया ईसू मसीते सेरमो देसराः इमान पवाः लगा भगवान ईंगे राःकेरा।
मनदो अबू भगवानराः बिरुवाते हाँय जाग घड़ीन ईसू मसीबू मान मरजइतता। अरू होड़कूराः खतना इयाःआ रिती-बिधीरे मेरबू भरसाता। हनालगा सताय खतनात होड़कू अँननबू हवे।
मनदो अपे सुनावतो होड़कू, राजारिकुःआ पुजउरीकू, मीटोंग सुद जइत अरू भगवानरिकुःआ निकता होड़कू हवे, जेमहा अपे अंदरा अते राःकेडपेखन अनँयगराः मुरुक नपाय मरसलरेय अगुकेडपेःआ हाँयग भगवानराः, मुरुक नपाय बुताकून एटाः होड़कू एचेरेपे कता उदुः अवे।
“अपे कटसियारे इदानपेःआ अरू जोम ञूय लगा अपे एचेरे कहिसाः कोवानेःआ, माःआनिंग सुदीतना। मनदो अपे गिरहत इदानपेःआ। ईंग सुसुदीतना, अले भगवानरिकुःआ होड़कू हवे, माःआनकू कतनता हँकुःआ होड़कू, अपे मुरुककू ओपतावापेता। मनदो सतायरे हँकू भगवानरिकुःआ होड़कू ना लवे अरू हँकू कलउराः गउदारिकुःआ होड़कू हवे।