Yə tuukuŋ suru kəyaŋ, yə əsəŋ bə naakte kuya minti: «Kormə Pepeŋ, kel naareŋ haŋ maa sarəma mo? Tam bəŋ haa a ji daŋgay də are hebkəna ajew də koŋ bay neke mo?»
Dər dəəgŋa a ko bə minti *kəɗwəy gə Pakiŋ ɗe a ji a dibiinimaŋ, Yeesu asaŋ minti hi kə toŋ nəkaŋ ne bə yaake seŋkaŋ wəra bə koore sar Abaŋ. Wə a bə bele kaa nuutu gə cəərə seŋkaŋa saksaki, wə raawaŋ bə bələya hãã a me du bə guudiŋa.
Yeesu waatəna minti: «Həlgəŋ, te hage kel maa mo? Te golde haa mindi mo?» A ɗəkəŋ naataŋ haa minti kəna hulum bə ji gud kəbaŋ, kəya a əsəŋ bə wəətu minti: «Hulum, jəəne minti bəŋ titi wəra haa tam, waatan la cəərə ko bə minti tam gaana adaŋ, ten hare a haara.»
Wə waataŋ kel teŋ a kəkəy bə minti wə bə hate kaŋa a *Kuli kə Pepeŋa də aŋar də ko bə minti yə fakte soloy adaŋ. Hulum məlaŋ kəəsu suru bə daw anə məna ba gud bə minti cəwa də daw a kəm bay neke.