12 Ɛwak ɛ́mɔ́t, anɛ mɔ́nkwɛn arɛm ntá ɛtayi bɛ, ‘Ɛta, chyɛ awa ákɔ́rɛ́ mɛnyɨŋ bɛ́.’ Ɛtayap akɔrɛ mɛnyɨŋ ɛbhi ntá yap bati apay.
Ndǔ bɛyǎ bakáp kɛ̌ yɛ̌ntɨkɨ mmu wap áfɛ́rɛ́ mandú achyɛ mbɔ akap, kɛ nchɛ́bhɛ ngɔrɛ́ nɛ achyɛ́ yɛ̌ntɨkɨ ɛnyɨŋ ɛnɛ yi ábhɔ́ŋɔ́.”
Ndu bɛrɔŋ ambɨ Yesu arɛm bɛ, “Mmǔfú abhɔ̌ŋ nyaka bɔ̌ babhakanɛm bati apay.
Ansɛm mpǎy manywɔp, anɛ mɔ́nkwɛn anyokoti mɛnyɨŋ ɛbhi apɔkɔ arɔk ɛtɔk ɛ́chák nɛkɔ nɛsiɛ. Arɛ́ achɔŋti mɛnyɨŋ ɛbhi mɛnkɛm ndu mɛ́nyiɛ ɛpɔ̌ nɛpɛm.
Kɛ mpok mɔ́ywɛ-nɛ mmu árɔ́ŋɔ́ ányíɛ́ mɛnyɨŋ ɛbhɛ nɛ baghɔrɛ́-nɛkɔ ápɛ́rɛ́nsɛm, ɔwǎy yi ɛsɛnɛ́mpɔŋ!’