17 Mpok anɛ ɛpa ɛ́bhɔ́ŋɔ́ bɛbho ákwáy nɔ́kɔ́, ató mɔ̌bɛtok ywi bɛ andɔk angati bo abhɛn yi anaka bɛ, ‘Twɔ́ ká, mánaŋ batoŋti yɛ̌ntɨkɨ ɛnyɨŋ.’
Nɛ Yesu aghati yi bɛ, “Mmǔfu anak nyaka ɛrɛm ɛpa, abhɨŋɨ bɛyǎ bho.
Arɔk aghati bhɔ́, kɛ yɛ̌ntɨkɨ mmu wap arɔbhɛ ghati yi chí bɛ ndak akɛm yi. Anɛ mbɨ arɛm bɛ ‘Nku nkɨ nɛ mbɔŋ bɛ́rɔŋ bɛyɨŋɨ wu. Nɨkmʉɛt, ghatí ɛtayɛ bɛ ákɛ́ bentɨ.’
Ɛ́gháká nɔ́kɔ́ nywɔbhɛ́ ngwɛnti ɛpa, nɔ́ chi, nywɔp nɛgho ɛnɛn ɛpǎ ɛyɔ, Yesu afate arɛm nɛ ɛyɔŋ ɛtaŋataŋ bɛ, “Mmǔ anɛ manyiɛp ákwak yi, ántwɔ́ ntá ya.
Pɔ̌l apɛt arɛm ntá yap bɛ, “Bɔ̌ma, bɛbhárɛ́bhɔ Ábraham, nɛ beká bo bɛtɔk bɛ́chák abhɛn báchày Mandɛm, chi ntá yɛsɛ kɛ Mandɛm átó yɛ ntó ɛnɛ́n nɛ́ghàti bhɛsɛ ɛnyu ɛnɛ́ yi akway bɛpɛmɛ bhɛsɛ!
Mandɛm kɛ ákʉ́ bɛ mɛnyɨŋ ɛbhɛn mɛnkɛm mɛ́mbák ɛnyu ɛyɔ. Yí kɛ átó Kristo ánkʉ sɛ́mpɛ́tnsɛm ntá yi, nɛ achyɛ́ bhɛsɛ bɛtɨk bɛkʉ bo mámpɛ́tnsɛm mámbɔŋ kpák nɛ Mandɛm.