Pɔ̀n Chɛ̀ Maɛ To-a La 4:3 - Ku̍o̍ Delee 19993 “Mɔ̀ pu̍e̍e dounᵻ i̍, jɔ̍gbau due bo ɔ̀ mu̍ dɛ̍ᵻ jɔ̌ gbà la̍-a. Faic an caibideil |
Ɔ̍ gbà-a i̍h dě klè-ɛ, diih gbǎ dǒ wìè gblùh i̍, wɛ̀ diih gbǎ dǒ sɔɔ̌ᵻ blǔh kɛ̍n. Wɛ̀ diih gbǎ dě klàɛ̀n di̍i̍, wɛ̀ diih gbǎ dǒ gbablu̍h i̍. Jih gbǎ-a dǒ wìè gblùh i̍-ɛ, na̍wɛ̍ᵻ di̍ i̍h-i. Jih gbǎ-a dǒ blǔh sɔɔ̌ nɛ-a dě sɔ̀n-ɛ kɛ̍n-ɛ, i̍h po̍ kɔɔ̌nᵻ suei̍, dɛ̍nu̍ɛ, i̍h-a blǔh chɛ̀wlɛ di̍i̍. Sɔ i̍h-a sɛ̌n-ɛ jě wlù mu̍ ka̍. Jɛ jlǔh kma-a i̍-ɛ, wɛ̀ i̍h wlɔ̍. Jih gbǎ-a dě klàɛ̀n di̍i̍-ɛ, i̍h ke wiǎᵻ ku̍-i tàdùè. Wɛ̀ wiǎᵻ mɔɛ i̍h dlǔ i̍ ɛ̍ kɔn i̍h se̍ tlo. Jih gbǎ-a dǒ gbablu̍h i̍-ɛ, i̍h nmɔ-ɛ, wɛ̀ i̍h wa̍. Diih blě jɔ̌-a kwela ta̍a̍n, diih blě kwela mɛ̀o̍, wɛ̀ diih blě kmɛ.”