Pɔ̀n Chɛ̀ Maɛ To-a La 13:9 - Ku̍o̍ Delee 19999 “Jɛ mɔ̀ nu̍ mɔ̀-a chɛ̀-a nɛnɛ̌, dɛ̍nu̍ɛ, u̍h-a mu̍ mɔ̀ gbɛ̍n, wɛ̀ u̍h iě mɔ̀ koti̍ i̍ po̍. Nɛ̀ u̍h-a mu̍ mɔ̀ bla̍ dě wɛɛ sà gbòᵻ sɔ̀n i̍. Nɛ̀ u̍h-a mu̍ mɔ̀ i̍ nyna-ɛ dǒ kɛɛ̍n nyɔ̍ ke blǔh baaᵻ jǔ ǎn tìh. Dǒ mɔ̀-a mu̍ pɔ̀n chɛ̀-a tìh bla̍-ɛ dě u̍h we̍. Faic an caibideil |
Jɛ mɔ̍ɔ, kǎ ǐn dǎ ka o, nyɔ̍ ɔ̀ tìh se̍-a tìh ɔ̀ mu̍-a ɔ̍ ba̍ jlu̍h-u gbǎ-ɛɛ, nɛ̀ u̍h-a mu̍ ɔ̍ gba̍ ɔ̍ iě sàwi̍h sì. Nɛ̀ nyɔ̍ ɔ̀ mu̍-a ɔ̍ ba̍ wlu̍ sɔ̀n pùn po̍-ɛ, nɛ̀ u̍h-a mu̍ ɔ̍ dě Juu-a taɔ klaaᵻ jǔ gba̍. Nɛ̀ nyɔ̍ ɔ̀ mu̍-a dě ɔ̍ ba̍ we̍ gbɛ̀n wɛ̀ ɔ̍ iě ka nu̍, ‘Bo-dɛ̍ la,’ nɛ̀ ɔ̍ mu̍ dě kàn nɛ̍ di̍i̍ gbǎ.