12 Nɛ̀ taa̍sìh sà nyɔ̍ ji̍ nǐ dlǔ po̍ la̍ ke. Iě u̍h la̍a̍ dě Chɔɔn we̍, “Dlǔtu, dɛ̍ à iě nu̍ ɛ?”
Nyɔ̍ ùh jbɛɛ-a m̀ pò ìn jbɛɛ u̍h nɛ due-ɛ, nɛ̀ dɛ̍ àn mu̍ Nyɔsoa kwa̍a̍ jě ɛ? Taa̍sìh sà nyɔ̍-a chɛ̀ ùh kɔn gblɛ̍n nyni-a jii̍-ɛ, na̍a̍, kǎ u̍h-a nu̍ ke lě.
Jɛ taa̍sìh sà jǔ nyna-ɛ nya̍, ɔ̍ se̍ ɔ̍ dlǔ-a chɛ̀ ja̍i̍ dǔ. Iě ɔ̍ tba̍ gbǎ wlì, ɔ̍ la̍a̍, ‘Nyɔsoa, jě ǐn wɔɛ, mɔ̍ gblɛ̍n sɔ̀ɛ̀n nu̍ nyɔ̍ o.’
Wɛ̀ nyɔ̍ tlùgbei̍ laa̍ u̍h tèle ɔ̍ i̍. U̍h la̍a̍, “Wɛ̀ nɛ̀ dɛ̍ à iě nu̍ ɛ?”
Wɛ̀ ɔ̍ la̍a̍ dě u̍h we̍, “Pò kɔ̀mla̍ tba̍ dɛ̍ mɔ̀ iě sà-ɛ, nɛ̀ mɔ̀ bɔ̌ ɛ̍ dɛ̍ dɛɛ kɛ̍n po̍-ɛ.”
Nyɔ̍ kli̍hgbɛ̍ wɔ̌n ìh la-a, ɛ̍ ke taa̍sìh sà nyɔ̍ ke. Chɔɔn wɔ̀-a u̍h nǐ dlǔ po̍-ɛ, ɛ̍ kɔn u̍h wɔ̌ɛn Nyɔsoa-a i̍ slɛ̌-ɛ tìh i̍.
Ti̍ nyɔ̍gbei wɔ̌n-a wlu̍ la-a, sɔ ɛ̍ tǔh u̍h i̍ kaa̍. Wɛ̀ u̍h la̍a̍ dě Pitɛ ke gba̍tòà juh sie-a dǒ de̍-ɛ we̍, “De̍di̍i̍ᵻ, nɛ̀ ka à iě nu̍ ɛ?”