Pɔ̀n Chɛ̀ Luu To-a La 12:5 - Ku̍o̍ Delee 19995 Jɛ nyɔ̍ mɔ̀ iě-a jǔ ple̍-ɛ, ǎn mu̍ ɔ̍ mɔ̀ toe. Nyɔsoa wɔ̀ nyɔ̍ dbǎ-aɛ, nɛ̀ ɔ̍ blě gbǐh ɔ̍ iě nyɔ̍ laa̍ dě kàn nɛ̍ di̍i̍ po̍ dɛ. Ǎn sèàɛ̍ mɔ̀ wlùh, ɔ̍ bo mɔ̀ iě jǔ ple̍. Faic an caibideil |
Jɛ mɔ̍ɔ, kǎ ǐn dǎ ka o, nyɔ̍ ɔ̀ tìh se̍-a tìh ɔ̀ mu̍-a ɔ̍ ba̍ jlu̍h-u gbǎ-ɛɛ, nɛ̀ u̍h-a mu̍ ɔ̍ gba̍ ɔ̍ iě sàwi̍h sì. Nɛ̀ nyɔ̍ ɔ̀ mu̍-a ɔ̍ ba̍ wlu̍ sɔ̀n pùn po̍-ɛ, nɛ̀ u̍h-a mu̍ ɔ̍ dě Juu-a taɔ klaaᵻ jǔ gba̍. Nɛ̀ nyɔ̍ ɔ̀ mu̍-a dě ɔ̍ ba̍ we̍ gbɛ̀n wɛ̀ ɔ̍ iě ka nu̍, ‘Bo-dɛ̍ la,’ nɛ̀ ɔ̍ mu̍ dě kàn nɛ̍ di̍i̍ gbǎ.