1 Dǒ weɛ̍ due di̍i̍ Jusu wɔ̀-a ba̍le-ɛ, iě ɔ̍ kòà-a due la̍a̍ dě ɔ̍ we̍, “Joi, toe àɔ̀ ba̍le-ɛ, ka Chɔɔn nu̍-a ɔ̍ kòà ba̍le-ɛ toe-ɛ.”
Dɛ̍ due bo ɛ̀ kɔn ɛ̀ iě nɛ. Dɛ̍ ɛ̀ nmɔ-a jii̍-ɛ bo Mɛle tba̍ chèɛ̀ wɛ̀, ɛ̀ se̍-a ɔ̍ kwa̍a̍ sà-ɛ mu̍-ɛ.”
Wɛ̀ Jusu la̍a̍ dě u̍h we̍, “Pò mɔ̀ ja ba̍le-ɛ, nɛ̀ mɔ̀ la̍a̍, ‘Baa, àn nynɛ̌ bo nyɔ̍ iě ja̍ tè. Àn kmɔ̌ wlu̍ i̍ kɔn-ɛ iě ji̍.
Dǒ ti̍ laa̍ di̍i̍ bo Jusu mu̍-i dě tlu̍h kɛ̍n ɔ̍ iě Nyɔsoa ba̍le. Iě ɔ̍ ba̍le dǒ maɔ̍ weɛ̍ gbàǐ laa̍ di̍i̍.
Joi jě-a nynɔ̌ laa̍-ɛ, sɔ ɛ̍ po̍ ɔ̍ wɔɛ. Iě ɔ̍ la̍a̍ dě ɔ̍ we̍, “Bɔ̌ fìn-ɛ.”
Iě ɔ̍ dǎ u̍h-a sɔɔ̌n, wɛ̀ ɔ̍ dbo̍ u̍h dě Joi we̍ u̍h iě ɔ̍ i̍ tèle-ɛ ka dǎ, “Mɔ̀ Chɔɔn la̍ ɔ̀ mu̍-a ji̍-ɛ, mɔ̀ bo ae? Àe̍e̍ à gbàɛ̀ nyɔ̍ dɔɔ-a tìh ke̍ dɛ dǒ ìn de̍e̍ ae?”
Dǒ ti̍ due di̍i̍ nɛ̀ Jusu nɛ due-a ba̍le-e, nɛ̀ ɔ̍ kòà tè ɔ̍ pùn. Iě ɔ̍ tèle u̍h i̍, ɔ̍ la̍a̍, “Nyɔ̍gbei la̍ mɔ̍ nyɔ̍we̍ ɛ?”
Jusu wɔ̀-a ìh la bla̍-aɛ, ɛ̍ bɛ̌ɛ wǐh mɛ̀ta̍a̍n nu̍-ɛ, wɛ̀ ɔ̍ dǔ Pitɛ ke Chɔɔn ke Chiin, iě ɔ̍ gba̍ u̍h dě tlu̍h kɛ̍n ɔ̍ iě ba̍le.
Ti̍ Jusu nɛ-a nɔ̌ bloɔ̍-ɛ ɔ̍ ba̍le-e, iě ɔ̍ wǐ ɔ̍ tèle Nyɔsoa i̍ dǒ fìn-wlu̍ we̍. Dɛ̍nu̍ɛ, Nyɔsoa bo ɔ̀ bɛ̌ɛ ɔ̍ mɛ̌ɛ wɔ̍i̍n sèìe-ɛ. Nyɔsoa wɔ̌n ɔ̍ wlu̍, dɛ̍nu̍ɛ, ɔ̍ ja ɔ̍ chɛ̀ wlù iě ɔ̍ fòè ɔ̍ we̍.
Jɛ ǎn tìh kma nyɔ̍, mɔ̀ kui mɔ̀-a chɛ̀ i̍ dě Nyɔsoa wlùh gbaɛ di̍i̍. Nɛ̀ mɔ̀ ba̍le dě ɔ̍ Sùù di̍i̍.