1 Tɛsoloniɔn 1:5 - Ku̍o̍ Delee 19995 Dɛ̍nu̍ɛ, pɔ̀n chɛ̀ à ja-a dě mɔ̀ we̍-ɛ, ɛ̍ se̍ wɔ̍i̍n wlu̍-a sǔh, jɛ ɛ̍ ke, gbǐh ke Nyɔsoa-a Sùù na. Ɛ̍ ke à pɔ̀n chɛ̀ wlùh gbaɛ nu̍-a tìh-a taǐn-ɛ ke. Ti̍ à nɛ-a dě mɔ̀ we̍-ɛ, mɔ̀-a tìh ka à nu̍-a nɛ-ɛɛ, mɔ̀ juo i̍h. Faic an caibideil |
Nyɔsoa flɔn-ɛ ɛ̍ we̍i̍ dě ɔ̍ tu̍owli po̍ nyɔ̍ laa̍ we̍, ka dbo̍ u̍h-a nu̍-aɛ, ɛ̍ se̍-a dǒ u̍h-a chɛ̀ we̍ kɔn-ɛ, jɛ ɛ̍ kɔn-a dǒ mɔ̀ we̍-ɛ. Ti̍ u̍h bla̍-a ìh la wɛ̀ mɔ̀ iě-a ka i̍h wɔ̌n dě pɔ̀n chɛ̀ we̍i̍ bla̍ nyɔ̍ wɔ̍ɔ̍n-ɛ, Nyɔsoa-a Sùù sɔ-a dě ja̍i̍wlɔ̀-ɛ bo ɛ̀ gbǎ u̍h we̍ iě u̍h bla̍ i̍h. Ìh la bo Nyɔsoa-a ǐnchɔ̀-a chɛ̀-a pɔ̀n we̍ i̍ ju̍o̍e-ɛ i̍ ke.