1 Kɔwlɛntiɔn 2:9 - Ku̍o̍ Delee 19999 Jɛ Nyɔsoa-a wlu̍ la̍a̍, “Dɛ̍ ɛ̀ jlǐhɛ̍ se̍-a jě, dounᵻ se̍-a wɔ̌n, wɛ̀ nyɔ̍ se̍-a wlùh kɛ̍n tè ɛ̀ iě-a nɛ-ɛ, ɛ̍ bo Nyɔsoa po̍ gba̍a̍ dǒ nyɔ̍ ùh jbɛɛ-a ɔ̍-ɛ we̍.” Faic an caibideil |
Nyɔsoa flɔn-ɛ ɛ̍ we̍i̍ dě ɔ̍ tu̍owli po̍ nyɔ̍ laa̍ we̍, ka dbo̍ u̍h-a nu̍-aɛ, ɛ̍ se̍-a dǒ u̍h-a chɛ̀ we̍ kɔn-ɛ, jɛ ɛ̍ kɔn-a dǒ mɔ̀ we̍-ɛ. Ti̍ u̍h bla̍-a ìh la wɛ̀ mɔ̀ iě-a ka i̍h wɔ̌n dě pɔ̀n chɛ̀ we̍i̍ bla̍ nyɔ̍ wɔ̍ɔ̍n-ɛ, Nyɔsoa-a Sùù sɔ-a dě ja̍i̍wlɔ̀-ɛ bo ɛ̀ gbǎ u̍h we̍ iě u̍h bla̍ i̍h. Ìh la bo Nyɔsoa-a ǐnchɔ̀-a chɛ̀-a pɔ̀n we̍ i̍ ju̍o̍e-ɛ i̍ ke.