Mansɛ wo ya a fɔ Hɔbadaya ye ko, “Ma ni ta ma yɛ lakalan. Tumado, ma si binyɛ do taran yi-wɔrɔn anubɛ tenke-wɔrɔnnu na mala soeenu anubɛ mala sofɛlɛnu ye. Ni wo ma, fɔ ni ma ya mala kolo-fannu faga.”
Wo kɔma, Mansa Silamɛni anubɛ Isirɛla mɔgɛ bɛɛ ladɛnta tɔn-kenkirɛ yarɔ. Anu ya sagɛ anubɛ ninki min nyɔgɛ ma sarakɛ la, anu ma wonu yatɛ lɔn bawo anu siya kati!
Nyamanɛ kɛ si to diyi kun na ha muntuma? Nyamanɛ kɛ bin-nafɔsɔnɛ ni to ha muntuma? Ka a tɛgɛ mɔgɛnuna karagbɛlɛyɛ ma, sogenu anubɛ konanu bara ban fagala. N yogenu bi a fɔla ko, “Ma wara-koe ye nya min, ma ma la a la ni Alla ye wo kalama.”
Nɛbi Emɔsi ko, “Mari ye seren-serenna Yerusalɛm kɔnkɔ-layan-bɛ kuma iko yara-kɔnkɔtoe. A kuman-kan manɛ Yerusalɛm kuma iko san-gbalamɛ. A kuman-kan si a ma, anuna saga-de-nyini-tinɛnu ni gbala wau!” Siriyanu
Hali toro-gbɔ sa a la, hali nɔnbɔ-gbɔ sa a la, hali ɔlifi-gbɔ sa a la, hali ki-fen sa mala-a-la ma bolo, hali mala sagɛ dama fagara, mala wɔrɛ ta ni kolonya