Ka a dabira bi ma, n bara sibole anubɛ nyamanɛnu natenbi i ma. I si donu wurun ka donu fanka mayigi. I si donu kasara ka donuta mansayɛ bi anu bolo. I si donu sigi mansayɛ la ka donu sɔ fanka rɔ fanan.”
Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi le ya wo ki. Ale le nyɛrɛ ya a fɔ wo ye ko kasarɛ si na. Wo bɛɛ ye tɛgɛla min ma bawo Isirɛla mɔgɛnu anubɛ wole, Yuda mɔgɛnu bara yogoya ka a dan-natenbi. Wo ara sarakɛ di Beyali ma min kɛ, wo ara a ma, Mari fonde ara bɔ ka tenbi a dan kun na.
I wara wunduyogenu ki ma tɛma yan. A mani de iko anu suli gbangbannɛ gben, ado anu bi nanfala ka gbɔ. Anu bi i matɔgɔla anu da rɔ kɔnɔ anu yisi fɛ-yan i la pon!
Ma ye a batola bɔn min na fɔlɔ nun, a ara nyɔ-daga-koro-tiyi kɛ. A Sulen-Tele wo, a ladiya-ladɛn wo, a ya tɔn sigi wo dama ma. A mansa wo, a saraka-masɔla wo, wo dama bɛnta ata diminyɛ rɔ.
Iko Mari sewanɛ ya wo lasiyaya nya min ka wo ma fen-tiginu na, ni wo ma ala tɔnnu bira, a si sewa wo nya na le fanan ka wo ma bolo-kolɔnnu na ka wo rabunden sinini! A ye nala lanyiri-nyamanɛ min dila wo ma, a si wo wurun nyɔ rɔ.