6 N ko, “Sobore! Alamɛ Mari ya wo ma. Alamɛ ila wɔlɔyiya-kumɛ mara tonyɛ la. Alamɛ Mari sɛgira Bato-Bon-miran bɛɛ la anu gbɛ rɔ tun. Alamɛ a sɛgira mɔgɔ-birani-kɔrɛnu na anu barɛnu tɔ.
A ko wo si a ma, ale fanan ni a waralɛ latɔnbagaya min kirinɛ ma benbanu ye. A si nyamani-hakikɛ di anu ma, ki-fannu si nanfa kan min kubukubu, ado ma ye nyɔ le kɛ la kaka. Nde, Yɛrɛmaya ko, “Mari, ale le wo la.”
N Mari, i ya n ma ila mɔgɛ kɛnu saga-fɛ-biralɛ la, ado n ma n ban wo ma. A ma di n ye tele-makilannɛ ni na nun. Mari, n bara min bɛɛ fɔ, i ye wo bɛɛ kalama.
A ma kin, mɔgɛ ni ko-nyimɛ yili sara ko-yogomɛ la. Anu bara ban denkɛ sinna n kɔrɔ n faga-koe la. Mari, i miri. Nde le sɔra i yakɔrɔ nun. N ya i madiya alako i ni ko-nyimɛ kɛ mɔgɛ kɛnu ye. N ya i madiya alako i fonde kana bɔ anu kuma.
N bara anu karan koe min bɛɛ la, wo ni anu karan ko anu ni koe wo bɛɛ bira. Ado nfan, wo ni wo hɛnkili to kɛ ko, n si to wo fɛ tumɛ bɛɛ ha wati-laban.”
“I ni kɛdi sɛbɛ ka a lata Leyodisiya-chɔchi-melika ma. “ ‘Nde tɔgɛ le Amina. N bi Allata tonya-bɛrɛ fɔla wati bɛɛ. Alla ya dali-fan bɛɛ dan ka a tɛgɛ nde le ma, ado nta kumɛ le kɛ la.