A nɛn-naban kumala, bandɛ si tugu. A si a ma, banda-yi la ni dɛn dagɛ rɔ ka bɔ duninya kan-tinɛ bɛɛ rɔ. A si san-sɛran anubɛ bandɛ lana. A si fɔnyɔ labɔ ala fɔn-barɛnu tɔ.
A ko wo si a ma, ale fanan ni a waralɛ latɔnbagaya min kirinɛ ma benbanu ye. A si nyamani-hakikɛ di anu ma, ki-fannu si nanfa kan min kubukubu, ado ma ye nyɔ le kɛ la kaka. Nde, Yɛrɛmaya ko, “Mari, ale le wo la.”
N bara a ratii min kɛ, n ni a fɔ ko Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi ko a ye soe kɛnubɛ a nyamanɛ toe kɛ ratiila ka le, ado mɔgɔ ti ke a tugunna a nyɔgɔn na tun. Mɔgɛnu si furinu togon hali Tofɛti bɛsi-kɔ-tinɛ kɛ rɔ. Anu si furinu togon ha, hali dugu-sibiri-kundi ti to.
Yerusalɛmna bɔnnu anubɛ mansɛla bolon-sɛninyabɛlɛ si to iko Tofɛti kɛ. Wo ye mala le bawo wo ye yɛlɛla anuna bɔnnu kuma bɛsi-kɔ-tinɛ. Wo wa yɛlɛ nyɔ, wo si to lolenu kɔla ka isɛnti mintan anu ye nyɔ. Wo si minni-fannu ma sarakɛnu na wola bɛsɛnu ye nyɔ.”