Mansa Dawuda ya a lakɔɛnma ka a fɔ anu ye ko, “Nna nyamanita-mɔgɛnu, wo ni wo tole masɔ n na. A sɔgɛ ye n na nun, n ni bɔn sɔ Marita tɔn-kenkirɛla ko la. Wo si ma mata Mari Alla mayigi tinɛ la. N bara fen-siyaman nadɛn nun bɔn wo sɔ-koe rɔ.
Wati ye nala mɔgɛnu si sigi sa ko, “Wo ni baraka bira Mari ye. Wo ni a kele wo dɛnbɛn-koe la. A ara min ma wo ye, wo ni wonu fɔ sibole mumɛ bɛɛ ye tɛrr! Wo ni Alla-makawanɛ wara-koe fɔ anu ye.
Mari ko ata mansaya-waganɛ le san-kole la. A tontɛ rasagan tinɛ le dugu-kumɛ la. Wole lara a la, wo si ke nfen bon-sufa sɔla ale ye? A ko a si a sulen kan-tina-nyuman tɔ?
Ka wo kan-kɔ sɔ n na, wo nɔrɔnɛ wo ma fatifati! Wo si to gbele-gbelenna ka a tɛgɛ dunɛ wo ma min siginɛ wo kuma kɔnɔ mɔgɔ-wo-mɔgɔ ti dunɛ wo bɔ wo kuma.