I wara ban a latɛgɛla nun ko fɔ i wa ta ila mansaya-waganɛ sigi lolenu kuma san-kole rɔ pon! I miri nun ko i si i sigi kantɔ-kɔnkɛ wo kuma pon ladɛn si kɛ kan min bɛsɛnu ye.
“Wati si na, Marita Bon-Sɛnimɛ sɔnɛ kɔnkɛ min kuma kɛ la, wo si ma kɔnkɔ-layan-bɛ la ka tenbi kɔnkɛ bɛɛsi la mɔgɛ bɛɛ yala. Sibolo-gbɛrɛ bɛɛ si na ke nyɔ.
Mɔgɛ minnu bara i matanban nun, wonu si anu maburun i kɔrɔ. I sɔgɛ labɔnɛ minnu na, wonu si na anu sa i kin kɔrɔ. Wonu si i kele ko, “Marita So-Karantan.” Wonu si i kele fanan ko, “Isirɛlata Alla-sɛnimɛ warɛ,” Yerusalɛm, kɔni.
Ale Mari ko a si sewa nun ka wo bira iko a halala-dannu. A sewanɛ si nyamani-hakikɛ di wo ma nun, ado nyamanɛ wo kin sibole bɛɛta nyamanɛ ko. A ko ale ya a lɔn nun ko wo ye a fɔla a ma ko, “Ma Fa,” ado wo ti wo kan-kɔ sɔ a la nun.
Mɔgɛ min tenbi tenbila, wo ye a dɛ bosila a kɔrɔ Yerusalɛm soe ma. Min ba ke Yerusalɛm tinyanɛ ma, wo si a bole sa a dɛ la ka kawa. Anu bi a fɔla ko, “So-kinyɛ wo le ma kɛ la nun? Duninya sa anu diyala kɛ le la nun?”
Wati wo le tɔ, n ya anu bɔ-koe latɛgɛ Iyipiti ka lanyiri kiri anu ye ta-koe la dugu-hakikɛ rɔ, n ya min yabɔ anu ye. Nyamanɛ wo dugi kin dɔgɔma-ma-de! Fan si nanfa a rɔ kubukubu!
Alla Bato-Bɔn ye kɔnkɛ min kuma wo, kɔgɔ-yi wo, ale mansɛ si ala fani-bon-hakikɛnu sɔ wonu tɛma. Kɔnɔ tɔ-a-la, ale mansɛ si faga, a dɛnbɛna fenfen sa nala a taranna.”
A kere nanɛ wonu tɔ, kelan bolɔn sɔra a ma, ado mɔgɔ nɛn-naban a yenna, i yɛ si bɛn a kere fɔlɔn na. Bolon-nɛ min sɔra a ma wo la, wo fanka tara dugula wara la anubɛ tele-bɔɛ wara la anubɛ lanyiri-nyamanɛ waralɛ rɔ, Isirɛla, kɔni.
Kensuntenu bi yili-madiyɛ kɛla ko anu si na saraka-hakikɛ la ka bɔ anuna wɔrɛnu tɔ kɔnɔ yaga, anu sa nala fenfen na fɔ saraka-manyimanɛnu. Alla ko a si wo danka wola ko la. Mari ko mansa-makawanɛ le ale la. Duninya mumɛ bɛɛ ye kilanna ale le la.
Kɔnɔ wole ara ke Sayɔn kɔnkɛ min ma, Mansa Dawudata kɔnkɛ le wo la anubɛ Alla-nimɛta soe, Yerusalɛm min bi Arinyɛni tɔ, kɔni. Allata melika waga siyamɛ minnu nadɛnnɛ nyɔ, sewɛ ye wonu yisi rɔ.