A hayu sa karagbɛlɛnu na, ado mɔgɛ min bi Mari sako kɛla, a si wo le gbiliya. Ale mɔgɔ-nyimɛ wo si a nyɛrɛ diyana-koenu boloka ka ala lanyiri latɔnbagaya hali koe min si na ma a tɔrɔya-koe la.
Wo kɔma, anu si kuru-gbɛrɛkɛ nyini anu ya kan-tinɛ minnu tinya wo la, anu si wo nyɔgɔn sɛgi kuri wo la. Anu si borongbɛ bi wo rɔ ka bɔn wo manɔri wo la.
“Wɔli-kɛla-latelennɛ anubɛ hɛnkilimɛ ye yon na wo tɛma? Ale le wo la, min tigi ara a sigi wɔli-kɛlɛnu kun na alako a ni anuna dɔn-fan di anu ma a wati-bɛnnɛ rɔ.
Ni min bi a fɛ ka wɔli n ye, fɔ wo ni bila n fɛ. Woletɔ n bi kan min, nna wɔli-kɛlɛ si taran n fɛ nyɔ. Min ba wɔli n ye, n Fa Alla si gbiliyɛ di wo tigi ma.”
“E, n Fa! I wara anu di n ma. N bi kan min, n bi a fɛ, anu ni to n fɛ nyɔ. I ya gbiliyɛ min di nde ma, n bi a fɛ, anu ni wo yen bawo yanni duninya ni dan, i ya n keni.
N ya kuman-kan-ba lamɔɛn ka bɔ mansaya-sigi-fan rɔ. A ko, “Alla mayiginɛ mɔgɛnu fɛ kaka, ado a si to anu fɛ. Anu si ma ata mɔgɛnu na. Alla nyɛrɛ si taran anu fɛ ka ma anuta Alla la.