“Mansayɛ wonu wati rɔ, Alla min bi Arinyɛni tɔ, wo si na mansayɛ do la min ti ban, ado mɔgɛ ti ke ata mansayɛ bila a bolo. Mansaya-gbɛrɛ ti wo nɔ kɔnɔ ale Alla si mansayɛ doi wonu kasara. Ata mansayɛ si to habadan!
Habadan-Tigi-Alla wo ya sarati anubɛ gbiliyɛ anubɛ mansaya-sɛnbɛ di a ma alako duninya-sibole bɛɛ ni wɔli a ye. Ala saratiyi si to burubukai, ado ala mansayɛ ti ban mumɛ!
Alla Min Bi Fan Bɛɛ Kun Na, mansaya-sɛnbɛ anubɛ ala kinyɛ min bi duninya bɛɛ rɔ, a si wo latenbi ala mɔgɔ-sɛnimɛnu ma. A ko anu si to mansayɛ la burubukai! Min sanɛ wo kuma, duninya-mansɛ toenu si wɔlɛ kɛ anu ye ka anu gbiliya.
Mari, kebi fɔlɔ, Alla le ile la, ado ndeta Alla-sɛnimɛ le ile la, Habadan Alla, kɔni. Ile ye ma lakananna kɔnɔ yaga, i wara Babilɔn kɛnu fanka don alako anu ni ma tɔrɔ.
Nde, Yɔni le ye kɛ sɛbɛla ka a lata chɔchi wɔrɔnfilɛnu ma minnu bi Esiya nyamanɛ rɔ. Alla min bi yan kaka, a ye nyɔ kebi fɔlɔ, ado a ye nala le, alamɛ wo ya hinɛ anubɛ yisi-kimɛ di wole chɔchinu ma ka bɔ Allata Ni-wɔrɔnfila rɔ minnu bi ala mansaya-sigi-fan yakɔrɔ.