Ala kei saya-koe makimanɛ, Mansa Dawuda ya musi wo bi ka na a la ata bɔn la. A mara ala musi la. Musi wo muira den-kei. Kɔnɔ Mansa Dawuda ara min ma wo la, Mari ma sewa wola ko la.
Ni i ya a fɔ ko, “Ndeta sa kɛ rɔ,” Alla ya a lɔn i ya i bole bɔ a rɔ min na, wo si a ma, a ni i kiti. Alla ye i mafɛlɛnna, ado a ya a lɔn min bi i burɔ. A si i sara iko i kɛ-nya ye nya min.
Hali tonyɛ nyantaranɛ, a ti yen kan-bo-kan, ado ni mɔgɛ ya a fara ko-yogoma-kɛ la, anu si wo bira boloko-yogomɛ-kɛ.” Mari ya a kolan lakalan, a ma ke telenbagaya fenfen yenna mɔgɛnu tɛma. Wo ya a ma, a kɔrɔtɔra.
Mari ko wo ni ko-latelennɛ kɛ. A ko mɔgɛ min kensunnɛ, wo ni wo tanka a kensunte ma. A ko a sundan wo, a kelenni wo, a kɛɛ-musu wo, wo kana anu bira boloko-yogomɛ-kɛ. Min ma ko-yogomɛ kɛ, wo kana wonu faga kan-tinɛ kɛ rɔ.
Kɔnɔ Mari, ile si ke i munyuna karagbɛlɛ wonu kɔrɔ kama? I kolan sɛnima karagbɛlɛ wonu mafɛlan ma. I ti to i kolan bɛnna karagbɛlɛ wonu ma. Anu tenbi mɔgɔ-latelennɛnu kasarala wati min, nfenna i si i made, i ti kuma? Anu bi min kasarala, wonu telenta ka tenbi anu denu na.