Ya-fiyɔnnu bi fan yenna, namarɛnu bi tagamana, kunatoenu bara kɛndɛya, tolo-gberenu bi ko lamɔɛnna, furinu na ara wuli ka niyi lafɛ, kibara-nyima-kawandili ara bɔ bolo-kolɔnnu ye.
Musi do ye nyamanɛ wo rɔ, Kenan kɛ le wo la. A nara Yisa wara. A gbele-gbelenta ko, “N fa, Mansa Dawudala dan, kinikini n ma! Nyinɛ ye nna dunmusi fɛ. A tɔrɔnɛ kati!”
Saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu ya Yisa yen kabana-koenu kɛla. Anu ya a lamɔɛn dennɛnu bi anu kan nabɔla Alla-Bato-Bɔn la ko, “Mansa Dawudala dan, i ni sɛnɛ!” Wo le ya a ma, anu diminyara.
Nyama min bi tagamana Yisa yarɔ anubɛ nyama min bi tagamana a kɔma, wonu ya gbele-gbelan dabira ko, “Mansa Dawudala dan, i ni sɛnɛ! Min bi nala Mari tɔgɛ rɔ, Allata duwɛ ni to wo kuma! Alla tanto!”
Yisa donta bɔn la tumɛ min, kei-fiyon filɛ wonu nara a wara. A ya anu manyinika ko, “Wo lanɛ a la ko n si ke wo yɛ lakala, wa?” Anu ya a yabi ko, “Ma tigi, ɔnde!”
Anu bɔra anu benbanu benba-tɔgɔlamɛnu denu tɔ, ado Allata-Mɔgɔ-Yabɔnɛ bɔra sibole kɛ le tɔ hadama-danta kilɛ fɛ. Alla min bi mansayɛ kɛla bɛɛ kuma, alamɛ wo ya tantolɛ sɔrɔn habadan, amina!