A ya a nyɛrɛ matɔgɔ wonu ya la. Nɔnfuli min nyɔgɔn yirika ye a bolo wo, den-kei min nyɔgɔn ye a bolo wo, mansɛ ara ala sɔ tinɛ mayɛlɛ nya min wo, a tenbira mansɛla mɔgɔ-ba doinu na nya min wo, a ya a yonkan kɛ damasi la.
N bi a fɔla ko, ‘Babilɔn so-karantan kɛ mafɛlɛn. Nde le ya soe kɛ sɔ alako ka nta sɛnbɛ mayira. Mɔgɛnu si a lɔn fanan ko n bi gbiliyɛ rɔ soe kɛ sɔ-nya bolo.’
Wo kɔma, Belam ya a fɔ Mansa Balaki ye ko, “I sɔ ila sarakɛ kɛnu dafɛ ka n makɔnɔ anu tɔgɔfɛ. N ni ta n dan na. Tumado Mari si kuma n na. N ni a lɔn a ye nala min fɔla n ye. A ya fenfen fɔ n ye, n si a ma, i ni wo lɔn.” Ale kelen pe yɛlɛta a ma a dan na.
Wo kɔma, melika wɔrɔnfila nyɔgɛ ya ata buri fɛ. Kuman-kan-wɛnu bɔra Arinyɛni tɔ ko, “Duninya-mansaya-sɛnbɛ ye mata Mari anubɛ ata Mɔgɔ-Yabɔnɛ bolo gbɛ, ado a si mansayɛ kɛ tolon!”