Mansa Dawuda ya ale niyi-bɔ-melika yen sɔnɛ san anubɛ dugu tɛma. Faan ye a bole la. A ye Yerusalɛm kasara-koe rɔ. Mansɛ anubɛ ala mɔgɔ-banu ya kasa-duruki don anu kan na. Anu damasi ya anu madu ka anu kunyɛ gbangban dugu ma.
N ya ko-rayirɛ kɛ le su yen iko n ya min yen wo tumɛ Alla nanɛ Yerusalɛm tinya-tinɛ, ado n ya wo su yen Kiba bɛ dafɛ wulɔn. N ya n naburun a ma dugi ma.
Yibirila nara sɔ n dafɛ min kɛ, n kilanta dɔgɔma-ma-de ka n gbesi dugi la a kɔrɔ. Ale Yibirila ya a fɔ n ye ko, “Hali hadama dan le ile la, a sɔgɛ ye n na, i ni ko-rayen kɛ kɔrɛ lɔn. Ko-rayen kɛ kolomɛ le duninyala ban-koe la.”
Tiriya-tiriyɛ wo rɔ, Mari nyɛrɛ ya ta-belebele layigi ka bɔ san-kole rɔ. Tɛ wo ya a saraka-toenu mintan gburr! Mɔgɛnu ya tɛ yen tumɛ min, anu kilanta ka gbele-gbelen ka anu naburun a ma dugi ma Mari kɔrɔ.
Pita ye kumɛ wo fɔɛ la tumɛ min, san-kolo-ninɛ tenbira anu kuma. Kuman-kan bɔra san-kole rɔ fanan. A ko, “N nyɛrɛ diyana-dan le kɛ la min bara n hɛnɛ feu! Wo ni wo tole masɔ a la!”
Ma dama buira dugi ma. N ya kuman-kan do lamɔɛn. A ye a fɔla n ye Hiburu-kan rɔ ko, ‘Sɔli, Sɔli, i ye n tɔrɔla nfenna? I ye i nyɛrɛ le madumala dɔrɔn iko turɛ min bi a kiri-kɔlɔma tɛnna.’