Mansa Dawuda ko, “Kɔndɔfili-bɛrɛbɛrɛ le kɛ la n bolo. A ma di n ye n hadama-den-nyɔgɛ ni n tɔrɔ. Yanni wo ni ma, ale Mari nyɛrɛ ni n tɔrɔ bawo kinikinɛ ye ale rɔ.”
Ka a dabira wati wo ma, Yisa wulita a fɔla ala karan-dannu ye ka a gbɛ anu ye ko a fɛrɛ sa fɔ a ni ta Yerusalɛm ka tɔrɔyɛ siyaman sɔrɔn kɛmɔgɛnu anubɛ saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu bolo. A ko anu si a faga nyɔ. A tele sawa nyɔgɛ, Alla si a lawuli tun ka bɔ furinu tɛma.
Wo kɔma, Yisa ya ala karan-dannu karan dabira. A ko, “A fɛrɛ sa fɔ nde, Hadama-dan ni tɔrɔ Yahudiya-kɛmɔgɛnu anubɛ saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu bolo. Anu si anu ban n na ka n faga. A tele sawa nyɔgɛ, Alla si n nawuli tun ka bɔ furinu tɛma.”
bawo a ye ala karan-dannu karan tinɛ. A ko, “Anu si nde, Hadama-dan don mɔgɛnu bolo tɔ. Anu si n faga. Kɔnɔ a tele sawa nyɔgɛ, Alla si n nawuli tun ka bɔ furinu tɛma.”
Yisa ya ala karan-den tan-ni-filɛ wonu bi anu dan na ka a fɔ anu ye ko, “Wo ni wo tole masɔ! Ma ye tala Yerusalɛm. Nɛbinu ya koe min bɛɛ sɛbɛ nde, Hadama-dan la ko la, wonu si na bɔ-a-la nyɔ.
Wo kɔma, a ya a fɔ anu ye ko, “N bi wo fɛ tumɛ min nun, n ya koe kɛnu fɔ wo ye nun. Koe min bɛɛ sɛbɛnɛ ndela ko la Nɛbi Musala tɔn rɔ anubɛ nɛbinuna kitabunu tɔ anubɛ Yaburi kitabu rɔ, fɔ wonu ni bɔ-a-la.”
Yisa ko, “Anu si nde, Hadama-dan tɔrɔ kati! Kɛmɔgɛnu anubɛ saraka-masɔlɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu si anu ban n na. Anu si n faga kɔnɔ a tele sawa nyɔgɛ, n si wuli tun.”
N bara kɛ fɔ wo ye, woletɔ anu tenbi koe kɛnu mala wo la tumɛ min, wo si wo yili to nna kumɛ kɛnu ko.” “Fɔlɔ-nun, n ma koe kɛnu fɔ wo ye bawo n bi wo fɛ wo wati rɔ.