Ka a dabira wati wo ma, Yisa wulita a fɔla ala karan-dannu ye ka a gbɛ anu ye ko a fɛrɛ sa fɔ a ni ta Yerusalɛm ka tɔrɔyɛ siyaman sɔrɔn kɛmɔgɛnu anubɛ saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu bolo. A ko anu si a faga nyɔ. A tele sawa nyɔgɛ, Alla si a lawuli tun ka bɔ furinu tɛma.
Ale fonike ko, “Wo kana kawa. Wo ye Yisa, Nasarɛti kɛ le nyinina min gbangbanta kɔlɔma ma nun. Kɔnɔ a sa yan. A la ara wuli! Anu ya a sa kan min, wo le kɛ la. Wo ni a mafɛlɛn.
Wo kɔma, Yisa ya ala karan-dannu karan dabira. A ko, “A fɛrɛ sa fɔ nde, Hadama-dan ni tɔrɔ Yahudiya-kɛmɔgɛnu anubɛ saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu bolo. Anu si anu ban n na ka n faga. A tele sawa nyɔgɛ, Alla si n nawuli tun ka bɔ furinu tɛma.”
Yisa ko, “Anu si nde, Hadama-dan tɔrɔ kati! Kɛmɔgɛnu anubɛ saraka-masɔlɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu si anu ban n na. Anu si n faga kɔnɔ a tele sawa nyɔgɛ, n si wuli tun.”