A fa ma sɔn wo ma. A ko, “Nna den, min bi a tola n bi kɛ mala, n ya wo lɔn. Manasa-kegeyɛ fanan si siyaya ka ma bɔnsɔn-malɔnnɛ la. Kɔnɔ a dɔgɛ wo si sɛnbɛ sɔrɔn ka tenbi ale la. A kegeyɛ fanan si siyaya ka ma bɔnsɔn-malɔnnɛnu na.”
A tara kan-bo-kan, n bi a fɛ, ado a tara kan tinɛ min bɛɛsi rɔ, n ya a yogenu nɔ a yarɔ. N si a ma, ala mansaya-mankan ma ni yɛlɛ duninya rɔ iko tɔgɔlama-wɛ minnu bi duninya rɔ.
“Ile anubɛ ila den-keminɛnu, yanni wo ni ta nta Fani-Bɔn la tumɛ min, wo kana baan min. Fenfen min si mɔgɔ kun tafin, wo kana wonu min. Ni wo ya wo ma, wo si faga. Tɔn le kɛ la ka a fɔlɔ ile Aruna ma ha i kegeyɛnu. Wo kana a tinya.
Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi si ma wo matanka-fan la. Wo si wo kɛlɛ-nyɔgɛnu nɔ lenfiran-kuri la. Wo si gbele-gbelen kɛlɛ-kɛ-tinɛ iko gbɛɛtoe. Wo si yele labɔ wo yogenu ma. Yele si yigi anu ma iko saraka-yele ye yigila nya min saraka-mintan-tinɛ tonko nanɛ ma.
Mari ya a fɔ Yasowa ye ko, “N si koe min ma bi, wo si a ma, Isirɛla mɔgɛnu ni i gbiliya tun nta kabana-koe fɛ. Anu si a lɔn ko n bi ile fɛ iko n taranta Musa fɛ nya min.