Anu ba a lagbɛlɛya wo kuma so kelen tɔ tumɛ min, wo ni wo buri ka ta so-gbɛrɛ rɔ. Wo ni wo hɛnkili to kɛ ko! Yanni nde, Hadama-dan ni na, wo ti wola wɔli laban Isirɛla nyamanɛ soe bɛɛ burɔ.
Kɔnɔ anu ya ala dan wo yen nala tumɛ min, anu ya a fɔ anu nyɔgɔn ye ko, ‘Ki-fen-tigila dan le nala kɛ la. Wo na, ma ni a faga. Ma si a bolo-fannu sɔrɔn worɔ!’
Saraka-masɔla-wɛnu anubɛ tɔn-karan-mɔgɛnu ya wo lamɔɛn. Woletɔ anu wulita fɛrɛ nyinina Yisa faga-koe ma. Anu kilannɛ a la nun bawo nyama bɛɛ kawara ala karan ma.
Yahudiyanuna kun-tigi minnu bi Yerusalɛm, wonu ya saraka-masɔlɛnu anubɛ Lifayi bɔnsɔnnu nata Yɔni ma ka a manyinika ko, “Yon bi ile la?” Yɔni ya min fɔ, wo le kɛ la.
Yahudiyanuna kun-tiginu ya a fɔ anu nyɔgɔn ye ko, “A ye tala mintɔ, male ti a yen kan min? A si ta sibolo-gbɛrɛnu karan anuna soenu tɔ mala mɔgɛnu siginɛ kan min?
Ado nfan, Alla ya ata Ni-Sɛnimɛ labɔn Yisa, Nasarɛti kɛ, kuma nya min ka sɛnbɛ di a ma, wo ye wo fanan kalama. A tara kan tinɛ bɛɛ rɔ ko-nyima-kɛ-tinɛ. Minnu bɛɛ ye nyinɛta sɛnbɛ kɔrɔ nun, a ya wo bɛɛ hɔrɔya bawo Alla ye a fɛ.