7 Yisa diyana-karan-dan, wo ya a fɔ Pita ye ko, “Mari le.” Saimon Pita ya wo lamɔɛn tumɛ min ko Mari le, a ya ala duruku-ba mamɔrɔ a ma bawo a ara a labɔ a ma nun. A gbanta ka yigi yi rɔ.
Yi ti ke wo ladufenna. Hali yi kerita a kun na, a ti ke a ladufenna muk! Ni mɔgɔ-wo-mɔgɔ ya a fɔ ko a si keninteyɛ san wodi-ba la, kun-takolonyɛ le wo la dɔrɔn!
N bi a fɔla i ye ko musi kɛ ara keninteyɛ min yira, wo ara bɔ gbɛ rɔ ko ala hakɛ siyamɛnu ma ara koto. Kɔnɔ minna hakɛ-nɛ makotora, wo si keninteyɛ dɔgɔmanɛ yira.”
A burimatoe tara Saimon Pita warɛ anubɛ Yisa diyana-karan-dan. A ya a fɔ anu ye ko, “Anu bara Mari furi labɔ kanbɛ rɔ. Anu bara a sa kan min, ma ma nyɔ lɔn!”
Pita ya a tintan ka Yisa diyana-karan-dan yen a kɔma, ado wo siginɛ Yisa dafɛ fen dɔn tinɛ nun. Ale le ya nyinikali kɛ nun ko, “Mari, yon si i maburi?”
N na-kelen-nyɔgɛnu, wole minnu dɛnkɛninyanɛ ma Mari Yisa, Allata-Mɔgɔ-Yabɔnɛ ma, gbiliya-tigi, kɔni, wo kana mɔgɔ bira-nya lafisaya anu nyɔgɔn ko a yen-nya fɛ mumɛ!