“N Fa ara fan bɛɛ dantɛgɛ n ma. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ma nde, ala dan lɔn fɔ n Fa Alla. Mɔgɔ-wo-mɔgɔ ma n Fa Alla lɔn fɔ nde, ala dan anubɛ n bi a fɛ ka a yira minnu na.”
Wo ma ale lɔn mumɛ! Kɔnɔ nde le ya a lɔn. Ni n ya a fɔ ko nde ma a lɔn, n si ma foninya-fɔlɛ la iko wole. Kɔnɔ n ya a lɔn feu, ado n bi ala kumɛ birala.
N bara kuma-yogomɛ fɔ Alla ma nun ka ala mɔgɛnu kɛlɛ hali ka wunduyogoyɛ sigi anu na. Kɔnɔ Alla kinikinita n ma bawo n ya wo bɛɛ kɛ dɛnkɛninyabɛlitayɛ le tɔ. N bi min kɛla nun, n ma wo lɔn.
Ma Fa Alla ara ma keni nya min, wo mafɛlɛn! Ala keninteyɛ kolo kati! A kolo ha, a ara ma kele ko ata dannu, ado male le wo la serr! Wo le wara a ma, duninya ma male lɔn bawo a ma Alla fɔlɔn lɔn.
Min tugunnɛ wo la, ma ya a lɔn ko Allala dan ara na nun, ado a ara hɛnkili di ma ma alako ma ni Alla-bɛrɛ lɔn. Wo ara a yira ko mabɛ Alla anubɛ ala den Yisa Kirasiti min bi Allayɛ la, ma ara tugun ma nyɔgɔn na ka to ko kelen tɔ. Habadan-nimayɛ le ale la fanan.