Hadama-dan minnu bi Yerusalɛm soe anubɛ Yuda nyamanɛ rɔ, wonu tonɛ fan min bɛɛ ma anubɛ anu tonɛ mɔgɛ min bɛɛ ma, Mari Sɛnbɛ-Bɛɛ-Tigi si na wo bɛɛ bi anu bolo. A si anu beli-fan anubɛ anuna yi bi anu bolo.
“Ile hadama-dan, ni nyamanita-mɔgɛnu ya hakɛ kɛ n na, anu ma anu telen n ye, n si anuna dɔn-fan bɛɛ halaki. N si kɔnkɔ-fitinɛ lana anu ma mɔgɛ anubɛ sogenu kunyɛ si to min tɔ.
Wo kɔma, a ko, “Ile hadama-dan, n bi nala kilɛ tɛgɛla Yerusalɛm dɔn-fen-koe ma. Anubɛ min nɛ ye anu bolo, anu si to wo makisila ka a dɔn haminyɛ la anu bolo.
“Wo wa fenna gbiliyɛ suman, wo dɔgɔmani mogan gbiliyɛ si bɛn a bɛnmata kelen ma. A bɛnmatɛ gbiliyɛ fanan bi-wɔrɔ si bɛn a kinama kelen ma. A kinamɛ-nya tanta gbiliyɛ anubɛ yi kalɔn kelanla gbiliyɛ rakɛn de!
N si a ma, wola dɔn-fannu ni dɔgɔya. Hali denbaya kelan duruta dɔn-fan tela daga kelan min tɔ, n si a ma, denbaya tan mɔgɛnu ni dɔn-fan te daga kelan wo rɔ anu nyɔgɔn fɛ. Wo wa a tala wo nyɔgɔn tɛma, a ti a bɔ. Wo dama kɔnkɔtoe si to.