2 “Ile hadama-dan, i rabɛnnɛ ka Yerusalɛm soe kiti, wa? Soe wo lafanɛ mɔgɔ-fagalɛnu na! Kisimiriya-koe min bɛɛsi ye mala a rɔ, fɔ i ni wo lagbɛ ala mɔgɛnu ye.
Mansa Manasa ya a ma, Yuda mɔgɛnu bara hakɛ kɛ Mari la ka anu don bɛsi-kɔ-koe rɔ. Min sanɛ wo kuma, sɔn-yogoma sa mɔgɛ minnu na, mansɛ ya wonu mɔgɔ-siyaman faga ha wonu yele tugura a rɔ Yerusalɛm kilɛnu na iko gboron-gboronna-yi.
Mari ko wo ni a mayon wo kulu-mayɛlɛnɛ la iko buru-fɛlɛ si buri fɛ nya min. Mɔgɛnu bi min sigila ale Mari ma, a ko n ni wo pose tii anu ye. N ni Yakoba bɔnsɔnnu hakɛ yira anu na.
Nde, wo Tigi Mari kan kɛ latenbi Yerusalɛm soe wo ma ko a ara ala mɔgɛnu faga-siyamɛ-kɛ min kɛ kɛ la, ka a nyɛrɛ latinya bɛsi-kɔ-koe fɛ, ata wati ye nala.
“Nde, wo Tigi Mari ko mɔgɔ-fagalɛnuta soe dankani de! Soe wo mani de iko dagɛ min tanɔgɔnɛ kɔtikɔti! Woletɔ i ni sogo-kundi wonu nabɔ dagɛ wo rɔ kelen-kelenyɛ ma ka a rakolonya filili!
Alla ara a fɔ ko, “Isirɛla bɔnsɔn-mɔgɛnu anubɛ Yuda bɔnsɔn-mɔgɛnu yilikinɛ anu hakɛ-yogomɛnu bolo. Anu bara niyi-siyaman bɔ anuna nyamanɛ bɛɛ rɔ ka Yerusalɛm soe mumɛ lafa tɔn-tinyɛ la. Anu kɛnɛna a fɔla wo rɔ ko nde, Mari ara n ban anuna nyamanɛ la, ado anu bi a fɔla fanan ko n ya sa anu na.
A ko wo ye mɔgɛnu dankala. Wo sa wola lanyirinu natɔnbagayala. Wo ye mɔgɔ-fagɛ kɛla, wo ye kankanyɛ kɛla, wo ye yɛlɛnyɛ kɛla. Wo ara wunduyogoyɛ dan-natenbi. Yanni do ni kimɛ, wo ara do faga.
Wole Ninɛfa kɛnu, foninya-fɔlɛnu anubɛ niyi-bɔlɛnu bi wola soe min tɔ, soe wo si kasara pɔ! Wola soe wo lafanɛ mɔgɛnuna fen-kolomɛ minnu na, wo yogenu si na wonu bi wo bolo ka ta wonu na pon!
Mɔgɔ-magbalanɛ min bɛɛ fagara, wo si wonuna tɔrɔyɛ sɔrɔn. Ka a bi Ebɛlita sayɛ ma ale min magbalanɛ, kɔni, ha ka a sigi Bɛrɛkayala dan Sakarayata sayɛ la, wo si tɔrɔyɛ wo bɛɛ sɔrɔn, ado wo ya ale Sakaraya faga Alla-Bato-Bɔn anubɛ saraka-bɔ-tinɛ tɛma.
Nɛbi kelen bɛrɛn sa nyɔ nun, wo benbanu ma min tɔrɔ. Wo sa! Allala kilayɛ minnu ya ala wɔli-kɛla-telennɛ na-koe fɔ, kebi wati-yan, anu ya wonu faga. Nba kaka, wole ara a don a yogenu bolo tɔ ka a faga.