ado a yabasannɛ iko san-yili, bandɛ wa ka tumɛ min. Wan-belebele kɛ su ti taran kan-bo-kan fɔ Alla ye kan min ka a tɛgɛ Marita gbiliyɛ ma. Kɛ yen n bolo, n ya n naburun a ma dugu ma. Wo kɔma, n ya kuman-kan lamɔɛn.
“Ila mirannu mabɛn iko kɛlɛ-kɔrɔ-maburilɛ. Yanni a la ni fin, i ni tagama dabira. I wa wuli, bɛɛ ni i yen tala. Tumado, mɔgɔ-murutiyanɛ wonu si i yen tala.
“Ile hadama-dan, fɔ i ni kuma Isirɛla foninya-wɔlɔyiya-kuma-fɔlɛnu ma minnu bi foninya-wɔlɔyiya-kumɛnu bɔla anu kunyɛ rɔ, kɔni. A fɔ anu ye ko anu ni anu tole masɔ nde, Marita kumɛ la.
“Ile hadama-dan, ni nyamanita-mɔgɛnu ya hakɛ kɛ n na, anu ma anu telen n ye, n si anuna dɔn-fan bɛɛ halaki. N si kɔnkɔ-fitinɛ lana anu ma mɔgɛ anubɛ sogenu kunyɛ si to min tɔ.
“Ile hadama-dan, mɔgɔ-ba kɛnu bara anu nyɛrɛ di bɛsɛnu ma. Hali anu ya a lɔn ko bɛsɛnu bi anu nadonna hakɛ rɔ, anu miri ko nde, Mari si anu yabi worɔ, wa?
A ye a fɔla ko, “Ile hadama-dan, n bi i sɔla Isirɛla mɔgɛnu bara. Anu bara murutiya ka anu kan-kɔ sɔ n na, ado ha bi, anu bi murutiyɛ wo le kun na iko anu benbanu.
“Kɔnɔ ile hadama-dan, i kana kilan anu na muk! I kana kilan anuna kumɛ la. Anu si tɛgɛ i rɔ ka bila i la. A si ma i bolo iko i siginɛ bondalɛ anubɛ wɔnɛnu denu tɛma. Kɔnɔ hali wo, i kana kilan mɔgɔ-murutiyanɛ kɛnu yɛ la. I kana kilan anuna kumɛ la.
“Ile hadama-dan, ninko anu bara na n sako-lɔn-tinɛ, nyɛ? Nde, Alla ara n keli n nyɛrɛ rɔ ko n ti sɔn anu ni n manyinika fenfen na. Nde, wo Tigi Mari le wara kɛ fɔ.
Kei wo ya a fɔ n ye ko, “Ile hadama-dan, i yɛ bɛn n ma ka i tole masɔ a kin na! N si min bɛɛ yira i la, i yili ni to wonu ko bɛrɛkɛ bawo i nara wo lela ko la yan. I ye min bɛɛ rayenna yan, fɔ i ni ta wo rakaran Isirɛla mɔgɛnu ye.”
N Tigi Mari ya a fɔ n ye ko, “Ile hadama-dan, n bi min fɔla i ye, i tole masɔ wo la. Saraka mintan tinɛ kɛ la wa ban, i si sarakɛnu mintan a kuma ka a dantɛgɛ nde, Mari ma. I ye sarakɛ minnu mintanna a kuma, i si wonu yele purupuru a tɔnkɔn ma.
Melika wo ya a fɔ n ye ko, “Ile Daniyɛli, i di Alla ye. I lasɔ. I ni i tole masɔ n kuman-kan kɛ la n bi min fɔla i ye. Alla le ya n sɔ i wara.” Wo ban kɛ fɔla, n ya n nasɔ kɔnɔ ha bi, n bi yɛrɛyɛrɛnna.
A ko, “I di Alla ye. Fenfen kana i lakilan ka i kumakɔ.” A ban kɛ fɔla n ye tun, n tagbɛlɛyara a kurɛ la ka n nyɛrɛ lɔn. N ya a fɔ melika wo ye ko, “N tigi, ni i ye min fɔla, wo fɔ bawo n ta ara gbɛlɛya doni.”
Yibirila nara sɔ n dafɛ min kɛ, n kilanta dɔgɔma-ma-de ka n gbesi dugi la a kɔrɔ. Ale Yibirila ya a fɔ n ye ko, “Hali hadama dan le ile la, a sɔgɛ ye n na, i ni ko-rayen kɛ kɔrɛ lɔn. Ko-rayen kɛ kolomɛ le duninyala ban-koe la.”
